7 Korpus Strzelecki (ros. 7-й стрелковый корпус) był wyższym związkiem taktycznym Armii Czerwonej w czasie II wojny światowej.
Ten korpus piechoty był formowany trzykrotnie, w latach: 1941, 1942 oraz 1943. Od grudnia 1944 roku wchodził w skład 3 Armii Uderzeniowej i brał udział w walkach na terytorium Polski przeciwko armii niemieckiej w ramach operacji wislańsko-odrzańskiej.
W trakcie walk o Berlin korpusem dowodził gen. płk Jakow Czeriewiczenko.
Dowództwo korpusu
Dowódcy:
- gen. mjr Konstantin Dobrosierdow
- gen. Roman Panin
- gen. mjr Michaił Obczinnikow (27.04.1944 – 10.05.1944)
- gen. Nikołaj Nikiszyn
- gen. mjr Władimir Czistow (28.09.1944 – 26.04.1945)
- gen. płk Jakow Czeriewiczenko (od 27.04.1945)
Struktura organizacyjna
Skład 22 czerwca 1941:
- 166 Dywizja Strzelecka, dowódca: płk Jakow Jeremienko
- 196 Dywizja Strzelecka, dowódca: gen. mjr Konstantin Kulikow
- 206 Dywizja Strzelecka, dowódca: płk Siergiej Gorszkow
Skład w 1945 roku:
- 146 Dywizja Strzelecka
- 265 Dywizja Strzelecka
- 364 Dywizja Strzelecka
Przypisy
Bibliografia
Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
F.D. Worobjow, I.W. Parotkin, A.N. Szymanski: Ostatni szturm (operacja berlińska 1945 r.). Warszawa: 1971.