7 Korpus Kawalerii (ros. 7-й кавалерийский корпус) był jednostką kawalerii Armii Czerwonej działającą w czasie II Wojny Światowej.
7 Korpus Kawalerii (7 KKaw.) został utworzony 26 grudnia 1941 roku. Brał aktywny udział w działaniach przeciwko armii niemieckiej oraz armii włoskiej, które angażowały się w agresję na ZSRR. 28 czerwca 1942 roku, wraz z 61 Armią, został przeniesiony z Frontu Briańskiego do Frontu Zachodniego. Po przełamaniu frontu pod Woroneżem, które miało miejsce 14 stycznia 1943 roku za sprawą 3 Armii Pancernej pod dowództwem gen. Pawła Rybałki, oddziały 7 KKaw. zdobyły zaskoczeniem (dzięki nocnym atakom) pierwszą linię obrony wojsk włoskich.
Zgodnie z rozkazem z 19 stycznia 1943 roku, 7 KKaw. został przemianowany na 6 Gwardyjski Korpus Kawalerii.
Dowództwo korpusu
Dowódcy:
gen. mjr Borys Pogriebow (26.12.1941 – 27.03.1942)
gen. mjr Iwan Managarow (28.03.1942 – 27.12.1942)
gen. mjr Siergiej Sokołow (28.12.1942 – 19.01.1943)
Struktura organizacyjna
29 Dywizja Kawalerii
83 Dywizja Kawalerii
91 Dywizja Kawalerii oraz pododdziały: 12 Oddzielny Wydział Łączności, 20 Oddzielny Oddział Łączności, 27 Jednostka Łączności Powietrznej, 235 Pralnia i 62 Stacja Poczty Wojskowej
Skład latem 1942:
11 Dywizja Kawalerii
83 Dywizja Kawalerii.
Przypisy