7 kartowy stud

7-kartowy stud

7-kartowy stud to wariant pokera, który był najpopularniejszy w domach oraz kasynach w Stanach Zjednoczonych przed wzrostem popularności Texas Hold’em. Najczęściej gra się w nim w grupach od dwóch do ośmiu graczy, chociaż przy ośmiu uczestnikach mogą być wymagane specjalne zasady, gdy żaden gracz nie zdecyduje się na spasowanie. Z bardziej doświadczonymi graczami można grać nawet w dziewięć osób.

W przeszłości ta forma pokera uważana była za najczystszą. 7-kartowy stud jest również oznaczany literą „S” w zbiorze gier HORSE.

Ogólne zasady gry

Rozgrywka przebiega w sposób następujący, przy czym słowo „gracz” odnosi się tylko do tych, którzy nie spasowali swojej ręki.

Licytacja odbywa się zgodnie z ruchem wskazówek zegara, a gracz z najniższą odkrytą kartą rozpoczyna.

W większości kasyn stosuje się następujący układ:

  • Dwie karty zakryte dla każdego gracza
  • Jedna karta odkryta dla każdego gracza (trzecie rozdanie)
  • Karta odkryta dla każdego (czwarte rozdanie)
  • Karta odkryta dla każdego (piąte rozdanie)
  • Karta odkryta dla każdego (szóste rozdanie)
  • Karta zakryta dla każdego (siódme rozdanie)
  • Odkrycie wszystkich kart

W wariancie „Mississippi stud” licytacje są eliminowane pomiędzy rundą czwartą a piątą, co sprawia, że pozostają jedynie cztery rundy licytacji. Ostatnia karta w tej wersji jest rozdawana jako odkryta, co sprawia, że gra staje się bardziej podobna do Texas Hold’em z uwagi na podobieństwo struktury licytacji oraz liczby kart zakrytych i odkrytych.

Szczegółowe zasady gry

Rozgrywka rozpoczyna się, gdy każdy gracz otrzymuje dwie karty zakryte oraz jedną odkrytą. Gracz z najniższą odkrytą kartą płaci tzw. „wejściowe” (bring-in), po czym licytacja toczy się zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Bring-in traktowany jest jako otwarcie, co umożliwia następnemu graczowi podjęcie decyzji o sprawdzeniu. Jeśli dwóch graczy ma tę samą wartość karty odkrytej, wówczas kolor kart decyduje, który z graczy zaczyna i płaci bring-in. Jeśli nie ma bring-in, licytację rozpoczyna gracz z najwyższą kartą odkrytą, który może zdecydować się na czekanie (bez podbijania). W przypadku remisu przy wysokich kartach, pierwszeństwo ma gracz siedzący bliżej rozdającego, a kolor w tej sytuacji nie ma znaczenia.

Po pierwszej rundzie licytacji, każdemu graczowi rozdawana jest kolejna karta odkryta, a następnie licytację rozpoczyna gracz, który ma najlepszą kombinację odkrytych kart. Dopóki rozdano mniej niż pięć odkrytych kart, zasady gry nie uwzględniają: strita, koloru ani fulla. W każdej kolejnej rundzie licytacji zaczyna gracz z najlepszą kombinacją odkrytych kart.

Przebieg kolejnej rundy wygląda następująco: trzecia karta odkryta i licytacja, czwarta karta odkryta i licytacja, a na końcu karta zakryta oraz piąta runda licytacji, po której następuje odkrycie kart, jeśli jest to konieczne. 7-kartowy stud można streścić jako: „dwie zakryte, cztery odkryte, jedna zakryta”. Po ostatecznym odkryciu każdy gracz tworzy najlepszą kombinację pięciu kart z tych, które mu rozdano.

Warto zauważyć, że przy ośmiu graczach i siedmiu kartach każdy plus cztery karty spalone, potrzebnych jest 60 kart, a w standardowej talii znajduje się jedynie 52 karty. W większości rozdań nie stanowi to problemu, ponieważ często kilku graczy pasuje. Jednak w rozgrywkach na niskich stawkach może zdarzyć się, że żaden gracz nie spasuje, co może wymusić ograniczenie liczby graczy do siedmiu. Gdy talia się wyczerpuje, można wykorzystać karty uprzednio spalone przed każdym rozdaniem. Jeśli to nie wystarczy, w końcowym rozdaniu każdemu graczowi rozdawana jest jedna karta na środek stołu, traktowana jako jego siódma karta. Karty, które zostały spasowane przez innych graczy, nie mogą być używane w żadnym przypadku.

W przeciwieństwie do pokera dobieranego, gdzie żadne karty nie są ujawniane, w odmianie stud gracze zdobywają informacje z odkrytych kart i na ich podstawie podejmują strategiczne decyzje. W związku z tym gracz, który widział karty spasowane, jest przekonany, że te karty nie będą już dostępne dla innych uczestników gry.

Warianty gry

W kasynach dostępny jest również wariant Seven Card Stud Hi/Lo (znany również jako „Stud Eight or Better” lub „Stud/8”). W tej odmianie pula dzielona jest pomiędzy dwa układy – najlepszy wysoki układ (high) oraz najlepszy niski układ (low). Aby uzyskać niski układ, jeden z graczy musi mieć rękę „eight or better”, co oznacza, że musi dysponować pięcioma różnymi kartami, których wartość nie przekracza 8.

Inny popularny wariant, zwłaszcza w turniejach i w grach online, to Razz. W tej grze cała pula trafia do gracza, który ma najlepszy niski układ według zasady „Ace to Five”.

Bibliografia

Stud 7-kartowy – poznaj zasady tej gry. swisspoker.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].