7 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany
7 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany (ros. 7-й гвардейский механизированный корпус) to związek operacyjno-taktyczny Armii Czerwonej, który działał podczas II wojny światowej.
Korpus został utworzony na mocy rozkazu z 23 lipca 1943 roku, poprzez przekształcenie 2 Korpusu Zmechanizowanego. Dowódcą korpusu był gen. por. Iwan Korczagin, który prowadził działania bojowe przeciwko wojskom III Rzeszy oraz ich satelitom, rozpoczynając od rejonu Orła, przez Kijów, Koprzywnicę, Staszów, Częstochowę, Bautzen, aż do Hoyerswerdy, a ostatecznie zakończył szlak bojowy w okolicach czeskiej Pragi.
7 GKZmech. zdołał m.in. przełamać niemiecką linię obrony, która była oparta na rzece Odrze w rejonie Koźla i Raciborza.
Dowództwo korpusu
Dowódcy:
- gen. por. Iwan Korczagin (26.06.1943 – 07.09.1945).
Szefowie sztabu:
- płk Władimir Piotrowski (26.07.1943 – 00.09.1943),
- płk Michaił Szapowałow (00.09.1943 – 00.03.1944),
- gen. mjr Dawid Barinow (14.01.1944 – 07.09.1945).
Struktura organizacyjna
Skład w styczniu 1945:
- 24 Gwardyjska Brygada Zmechanizowana,
- 24 Gwardyjska Brygada Zmechanizowana,
- 26 Gwardyjska Brygada Zmechanizowana,
- 57 Gwardyjska Brygada Pancerna.
Skład 16 kwietnia 1945:
- 24 Gwardyjska Brygada Zmechanizowana,
- 24 Gwardyjska Brygada Zmechanizowana,
- 26 Gwardyjska Brygada Zmechanizowana,
- 57 Gwardyjska Brygada Pancerna,
- 291 i 355 gwardyjski pułk artylerii samobierznej,
- 1820 pułk artylerii samobieżnej,
- 5 gwardyjski batalion motocyklowy,
- 213 Dywizja Strzelecka,
- 8 brygada artylerii samobieżnej,
- 124 pułk macserny,
- 1198 pułk artylerii samobieżnej.
Przypisy
Bibliografia
- Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
- Henryk Stańczyk: Walec wojny w południowej Polsce 1944-1945. Oświęcim: 2014. ISBN 978-83-7889-126-0.