7 Grupa Artylerii

7 Grupa Artylerii

7 Grupa Artylerii (7 GA) była jednostką artylerii Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej.

Jednostka ta została powołana do życia do dnia 15 stycznia 1929 r., na podstawie rozkazu L. 1019/Org. ministra spraw wojskowych z dnia 31 grudnia 1928 r. Formowanie grupy zakończono w marcu tego samego roku, a dowództwo grupy utworzono na fundamencie dotychczasowego 7 Okręgowego Szefostwa Artylerii.

Na mocy rozkazu ministra spraw wojskowych B. Og. Org. 403 Tjn. Org. II, ogłoszonego 18 maja 1929, 11 dywizjon artylerii konnej został przydzielony do 8 Grupy Artylerii w zakresie wyszkolenia.

Podporządkowane dowództwu 7 Grupy Artylerii były oddziały oraz pododdziały organicznej artylerii jednostek piechoty i kawalerii, a także jednostki artylerii Odwodu Naczelnego Wodza, które miały swoje bazy na terenie Okręgu Korpusu Nr VII.

Obsada personalna

Dowództwo Artylerii Okręgu Generalnego „Poznań”

Sztabowy oficer inspekcyjny artylerii Okręgu Generalnego „Poznań”

Szefostwo Artylerii i Służby Uzbrojenia Okręgu Korpusu Nr VII (1921–1926)

  • szef – płk art. Edmund Knoll-Kownacki (1 IX 1921 – VIII 1922)
  • szef – gen. bryg. Jan Medwadowski (od 25 VI 1924)
  • zastępca szefa – płk art. Mikołaj Gomólicki (od 2 X 1925)

7 Okręgowe Szefostwo Artylerii (1926–1928)

  • szef – gen. bryg. Jan Medwadowski (1926 – 22 III 1929 → dowódca 7 GA)
  • zastępca szefa – płk art. Mikołaj Gomólicki (1926 – 22 III 1929 → szef 7 Okręgowego Szefostwa Uzbrojenia)

7 Grupa Artylerii (1929-1939)

  • gen. bryg. Jan Medwadowski (III 1929 – I 1930)
  • płk art. Mieczysław Maciejowski (I – 30 XI 1930)
  • płk art. Jan Chmurowicz (XII 1930 – IX 1931)
  • płk art. Michał Jancewicz (do 1939)

Ordre de Bataille 7 Grupy Artylerii w 1939

Dowództwo 7 Grupy Artylerii miało swoją siedzibę w Poznaniu.

  • dowódca grupy – płk art. Michał Jancewicz → dowódca artylerii Armii „Poznań”
  • oficer sztabu – mjr art. Wojciech Wilkoński → I oficer sztabu dowódcy artylerii Armii „Poznań”
  • artyleria ONW:
  • 7 pułk artylerii ciężkiej wielkopolskiej w Poznaniu
  • artyleria wielkich jednostek:
  • 14 Wielkopolski pułk artylerii lekkiej w Poznaniu
  • 17 pułk artylerii lekkiej w Gnieźnie
  • 25 pułk artylerii lekkiej w Kaliszu (II dywizjon w Ostrowie Wlkp.)
  • 17 dywizjon artylerii ciężkiej w Gnieźnie
  • 7 dywizjon artylerii konnej

Przypisy

Bibliografia

  • Almanach oficerski na rok 1923/24. Dział III Organizacja Wojska Polskiego, zeszyt 2, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1923.
  • Igor Błagowieszczański, Artyleria w II wojnie światowej. Studium historyczno-wojskowe, Warszawa 1983, ISBN 83-11-06909-3.
  • Igor Błagowieszczański, Artyleria Wojska Polskiego w latach 1918-1939, Zakończenie, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 4 (71), Warszawa 1974, ss. 203-250.
  • RomanR. Łoś RomanR., Artyleria polska 1914-1939, Warszawa: Bellona, 1991, ISBN 83-11-07772-X, OCLC 830057069. Brak numerów stron w książce.
  • Eugeniusz Kozłowski, Wojsko Polskie 1936-1939. Próby modernizacji i rozbudowy, Wydawnictwo MON, Warszawa 1964, wyd. I.
  • Wojciech Wilkoński, Działania artylerii armii „Poznań” w 1939, Wojskowy Przegląd Historyczny, Warszawa 1983, Nr 4 (106) s. 194-202.