7 Flotylla U-Bootów Wegener
7 Flotylla U-Bootów Wegener (7. Unterseebootsflottille Wegener) to niemiecka jednostka wojskowa, działająca jako flotylle okrętów podwodnych, która była jednym z operacyjnych komponentów niemieckiej floty podwodnej w okresie przed oraz podczas II wojny światowej. Flotylla została założona w czerwcu 1938 roku w Kilonii jako Unterseebootsflottille „Wegener”, pod dowództwem korvettenkapitäna Ernsta Sobe. W 1939 roku jej nazwa została zmieniona na 7. Unterseebootsflottille „Wegener”. Po zdobyciu Francji i uzyskaniu dostępu do baz atlantyckich, flotylla została przeniesiona do Saint-Nazaire. Kolejnymi dowódcami tej jednostki byli Hans Rösing, Herbert Sohler oraz Adolf Piening.
W trakcie siedmioletniego funkcjonowania flotylla zyskała łącznie 111 okrętów podwodnych typów VIIB, VIIC oraz VIIC/41, w tym wiele z najbardziej efektywnych niemieckich jednostek, takich jak U-47 oraz U-48. Emblematem flotylli stał się wizerunek prychającego byka, który został przyjęty po zatopieniu U-47 dowodzonego przez Günthera Priena. Wizerunek byka, namalowany 14 października 1939 roku podczas powrotu z Scapa Flow, został uznany za symbol flotylli w celu upamiętnienia „byka ze Scapa Flow”. Jeszcze przed oficjalnym ogłoszeniem informacji o utracie okrętu, we flotylli wydano rozkaz, w którym każdy okręt 7. Flotylli miał umieścić wizerunek prychającego byka na kiosku.
Przypisy
Bibliografia
- Jak Mallmann Showell: The U-Boat Century. Annapolis: Naval Institute Press, 2006. ISBN 1-59114-892-8. Brak numerów stron w książce.
- 7th Flotilla. uboat.net. [dostęp 2020-03-29]. (ang.).
- The Snorting Bull. u47.prg. [dostęp 2020-03-29]. (ang.).