7 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej

7 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej (7 dr OP) to pododdział Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Sił Powietrznych. Jednostka ta miała swoją siedzibę w Książenicach i była podporządkowana dowódcy 3 Warszawskiej Brygady Rakietowej OP. Została rozformowana 31 grudnia 2011 roku.

Historia

Jednostka została utworzona 10 października 1962 roku jako 7. dywizjon ogniowy w Pustelniku, na podstawie rozformowania 86 łużyckiego pułku artylerii przeciwlotniczej. Powołanie nowej jednostki zostało uregulowane w następujących dokumentach:

Zarządzenie Szefa Sztabu Generalnego WP nr 0016/Org. z dnia 11 grudnia 1959 roku;
Rozkaz Dowódcy 1. Korpusu OPK nr 0037/Org. z dnia 8 marca 1960 r.;
Rozkaz Dowódcy 9. Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej nr 003 z dnia 29 kwietnia 1960 roku.

Na początku dywizjon był wyposażony w przeciwlotnicze zestawy rakietowe średniego zasięgu typu SA-75 Dźwina, z rakietami W-750. W 1963 roku przeprowadzono pierwsze strzelania bojowe na poligonie w ZSRR. W 1964 roku sprzęt bojowy został wymieniony na zmodernizowany zestaw S-75 Wołchow.

Kolejne strzelania miały miejsce za granicą w latach 1966, 1975, 1979 oraz 1986. W 2001 roku dywizjon zaktualizował uzbrojenie na S-125 Newa-SC i przeprowadził pierwsze strzelania bojowe na poligonie w Ustce.

W roku 2000 jednostka została przeniesiona z Pustelnika do miejscowości Struga, a w 2002 roku do obecnej lokalizacji w Książenicach. Na mocy decyzji Ministra Obrony Narodowej nr 36/MON z dnia 5 lutego 2009 roku, 7 dr OP otrzymał odznakę rozpoznawczą. Ostatecznie, zgodnie z decyzją MON nr Z-5/Org./P1 z dnia 28 stycznia 2011 roku oraz wykonawczym rozkazem Dowódcy Sił Powietrznych nr PF-95 z dnia 31 marca 2011 roku, jednostka została rozformowana 31 grudnia 2011 roku.