7 Dywizjon Kawalerii
7 Dywizjon Kawalerii był jednostką rozpoznawczą Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.
Jednostka ta została utworzona 10 września 1941 roku w Ośrodku Zapasowym Armii Polskiej w Tockoje. Wchodziła w skład 7 Dywizji Piechoty.
Zgodnie z rozkazem dowódcy PSZ w ZSRR, sygnowanym L.dz.650/Org.Tj./42, w lutym 1942 dywizjon został rozwiązany, a jego żołnierze zostali włączeni do formującego się 1 Pułku Ułanów Krechowieckich.
Organizacja i obsada personalna dywizjonu
- dowódca dywizjonu – rtm. Edward Capałła
- dowódca 1 szwadronu – por. Karol Stricker
- dowódca 2 szwadronu – por. Ludwik Turasiewicz
- dowódca plutonu ckm – ppor. Jan Wójtowicz
Przypisy
Bibliografia
Bohdan Królikowski: Kres ułańskiej epopei: szkice do dziejów kawalerii rozpoznawczej i pancernej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1939–1947. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 2007. ISBN 83-7306-332-3.
Zbigniew Wawer: Znowu w polskim mundurze. Armia Polska w ZSRR sierpień 1941 – marzec 1942. Warszawa: Zbigniew Wawer Prod. Film. i Międzynarodowa Szkoła Menedżerów sp.z.o.o., 2001. ISBN 83-86891-71-8.
Piotr Żaroń: Armia Polska w ZSRR, na Bliskim Wschodzie i Środkowym Wschodzie. Warszawa: KAW RSW „Prasa-Książka-Ruch”, 1981.