Dywizjon Artylerii Konnej Nr 7 (rtAD. 7) był jednostką artylerii konnej w cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia dywizjonu
W roku 1889 w Timișoarze (węg. Temesvár) powstał 7. Dywizjon Artylerii Konnej, wchodzący w skład 7. Węgierskiego Pułku Artylerii Korpuśnej. W 1892 roku dywizjon został przeniesiony do Kis-Szent-Miklós, miejscowości położonej na południe od Zagrzebia, która później została nazwana „Kisszentmiklós”.
Na mocy reorganizacji artylerii, która weszła w życie 6 kwietnia 1908 roku, dywizjon został wyłączony z 7. Pułku Artylerii Korpuśnej i przekształcony w niezależny oddział, przyjmując nazwę 7. Dywizjon Artylerii Konnej. Wchodził on w skład 7 Brygady Artylerii Polowej, a pod względem taktycznym podlegał komendantowi 7 Brygady Kawalerii.
Od 1909 roku dywizjon był taktycznie podporządkowany komendantowi nowo utworzonej Dywizji Kawalerii Temeszwar, która w 1912 roku została przemianowana na 1 Dywizję Kawalerii.
Do roku 1914 dywizjon stacjonował w Kisszentmiklós, w obrębie 7 Korpusu, który był jego okręgiem uzupełnień.
W 1916 roku jednostka zmieniła nazwę na Dywizjon Artylerii Konnej Nr 1. Równocześnie, dotychczasowy Dywizjon Artylerii Konnej Nr 1, należący do 7 Dywizji Kawalerii, został przemianowany na Dywizjon Artylerii Konnej Nr 7. W 1918 roku oddział przyjął nazwę „Pułk Artylerii Polowej Nr 1 K” (niem. Feldartillerieregiment Nr 1 K).
Skład
Dowództwo
3 x bateria po 4 armaty 8 cm FK M.5.
Żołnierze dywizjonu
Komendanci dywizjonu
mjr Alexander von Krobatin (1889 – 1890 → komendant Szkoły Kadetów Artylerii w Wiedniu)
mjr Alexander von Scholley (1890 – 1891 → komendant 2. Dywizjonu Artylerii Konnej w Wiedniu)
ppłk / płk Ferdinand Kanyaurek (1891 – 1893 → stan spoczynku)
mjr / ppłk Joseph von Stipsicz (1893 – 1896 → komendant 19. Pułku Artylerii Dywizyjnej)
mjr / ppłk Aleksander Milenković (1896 – 1899 → komendant 32. Pułku Artylerii Dywizyjnej)
mjr / ppłk Desiderius Moys von Ludrova (1899 – 1906 → komendant 16. Pułku Artylerii Dywizyjnej)
mjr Hugo Grűner (1906 – 1908 → 7. Pułk Haubic Polowych)
kpt. / mjr Vinzenz Latka (1908 – 1912 → oficer sztabu 3. Pułku Armat Polowych)
mjr Emil Bugarin von Sokolplanina (1912 – 1914)
Oficerowie
por. Alfred von Hubicki
Przypisy
Bibliografia
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1891. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1891. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1893. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1893. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
Juliusz Bator: Wojna galicyjska. Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914-1915. Kraków: Wydawnictwo EGIS Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-7396-747-2. (pol.). Brak numerów stron w książce.