7 Dywizja Piechoty AK kryp. „Orzeł”
7 Dywizja Piechoty AK kryp. „Orzeł” to znacząca jednostka piechoty Armii Krajowej, która została utworzona na podstawie „Planu Odtwarzania Sił Zbrojnych” z września 1942 roku przez Inspektorat Częstochowa AK (Okręg AK Radom-Kielce) w ramach akcji „Burza”.
Działania partyzanckie
Dywizja została sformowana w lipcu 1944 roku i weszła w skład Kieleckiego Korpusu Armii Krajowej. Brała udział w koncentracji w lasach przysuskich oraz w marszu w kierunku Warszawy. Po rozwiązaniu Korpusu 22 sierpnia 1944 roku, dywizja przeszła do inspektoratu częstochowskiego. 27 oraz 74 pułki piechoty, po powrocie do swoich rejonów, przeprowadzały zasadzki w takich miejscach jak: 30 sierpnia pod Rudą Melaniecką, 10 września pod Brześciem, 28 września w Kamieńsku oraz 15 października w Nowym Kamieńsku. 27 września pododdział 74 pp pod dowództwem mjr Adama Szajny „Roztoki” wziął do niewoli 99 jeńców. 26 września w lasach przysuskich 72 pp i 25 pp stoczyły całodzienną walkę z jednostkami Wehrmachtu oraz SS, a następnego dnia zaatakowały posterunek żandarmerii w Przysusze. 6 października pod Eugieniowem jeden z pododdziałów 3 pp Leg. stoczył walkę z niemiecką kompanią 790 batalionu.
Struktura organizacyjna i obsada personalna dywizji
Dowództwo 7 Dywizji Piechoty AK:
dowódca dywizji – płk dypl. Gwido Kawiński ps. „Czesław”
szef sztabu – ppłk dypl. Walerian Tewzadze vel Walery Krzyżanowski ps. „Tomasz”
27 pułk piechoty:
dowódca pułku – mjr Franciszek Polkowski ps. „Korsak”
I batalion „Ryś” (wystawiony przez Obwód Radomsko AK) – dowódca por./kpt. Stanisław Sojczyński ps. „Warszyc”
II batalion „Centaur” (wystawiony przez Obwód Częstochowa AK) – dowódca mjr Paweł Bierzyński ps. „Roch”
74 pułk piechoty:
dowódca pułku – mjr Hipolit Świderski ps. „Jur”, od września 1944 mjr Adam Szajna ps. „Roztoka”
I batalion „Tygrys” (sformowany z oddziałów partyzanckich Inspektoratu Częstochowa AK) – p.o. dowódcy por. Mieczysław Tarchalski ps. „Marcin”
II batalion „Wilk” (wystawiony przez Obwód Włoszczowa AK) – dowódca kpt. Franciszek Pieniak ps. „Przebój”
oddział rozpoznawczy – rtm. Marian Nitecki
Liczebność dywizji
W trakcie koncentracji przed akcją „Zemsta” w drugiej połowie sierpnia 1944 roku, 7 Dywizja Piechoty liczyła około 1 225 żołnierzy zgromadzonych w następujących jednostkach:
- 27 pp – 492 żołnierzy,
- 74 pp – 727 żołnierzy,
- zwiad konny dywizji – 312 żołnierzy.
Dywizja praktycznie nie miała zorganizowanych służb dywizyjnych, a sztab dywizji liczył maksymalnie 5 osób.
Przypisy
Bibliografia
Światowy Związek Żołnierzy AK pod red. Tadeusza Przyłuckiego: Czas Burzy w 50. rocznicę operacji „Burza”. Warszawa: Zakład poligraficzny Akcydens, 1994. ISBN 83-90-1777-0-6. Brak numerów stron w książce
Wojciech Borzobohaty: „Jodła” Okręg Radomsko–Kielecki ZWZ–AK 1939-1945. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1988. ISBN 83-211-0901-2.
Marek Ney-Krwawicz: Struktura Organizacyjna Armii Krajowej, Mówią wieki nr 9/1986.
Ksawery Jasiak: Generał Stanisław Sojczyński ps. „Warszyc”, Przegląd Historyczno-Wojskowy, Warszawa 2006, nr 1 (211), s. 217-227.