7 Dywizja Górska
7 Dywizja Górska (znana również jako Dywizja Bergschuh) była jednostką górską Wehrmachtu, która powstała w listopadzie 1941 roku na poligonie w Grafenwöhr, w wyniku przekształcenia 99 Dywizji Lekkiej. Od lutego 1942 roku jednostka ta stacjonowała w Laponii, gdzie początkowo była podporządkowana fińskiemu III Korpusowi, a następnie XVIII Korpusowi Górskiemu. W 1945 roku, na terenie Norwegii, w rejonie Oslo, dywizja została wzięta do niewoli przez brytyjskie siły zbrojne.
Dowódcy dywizji
– generał Rudolf Konrad (listopad – grudzień 1941)
– generał Wilhelm Weiß (grudzień 1941 – styczeń 1942)
– generał Robert Martinek (styczeń – maj 1942)
– generał August Krakau (maj – lipiec 1942)
– generał Robert Martinek (lipiec – wrzesień 1942)
– generał August Krakau (wrzesień 1942 – maj 1945)
Struktura w 1943
- 206 pułk strzelców górskich
- 218 pułk strzelców górskich
- 99 batalion przeciwpancerny
- 99 batalion rozpoznawczy
- 79 pułk artylerii górskiej
- 99 batalion pionierów górskich
- 99 górski batalion łączności
- 54. górski batalion uzupełnień
- 54 batalion narciarski
- 99 oddział zaopatrzeniowy
Bibliografia
Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.