7 cm Gebirgskanone M.99 – działo górskie używane przez Austro-Węgry.
Działo M.99 zostało wprowadzone do armii austro-węgierskiej na przełomie XIX i XX wieku. Posiadało krótką lufę wykonaną ze spiżu Uchatiusa, która była sztywno osadzona w łożu (brak oporopowrotnika). Zamek był śrubowy, a łoże sztywne, kołowe i jednoogonowe. Zasilane było nabojem dzielonym, a ładunek miotający był zmienny. W celu transportu działo mogło być rozłożone na trzy części.
W chwili wybuchu I wojny światowej, działo M.99 było już całkowicie przestarzałe. Brak oporopowrotnika powodował, że po każdym strzale działo odskakiwało do tyłu o około 150 cm i musiało być ponownie wtaczane na pozycję bojową. To znacząco obniżało szybkostrzelność do 2 strzałów na minutę. Dodatkowo, prymitywne przyrządy celownicze były utrudnieniem w trafieniu celów znajdujących się w większej odległości. Mimo tych niedogodności, w początkowym okresie wojny, z powodu braku nowocześniejszych dział 7.5 cm Gebirgskanone M.15, działo M.99 pozostawało na uzbrojeniu 20 baterii artylerii górskiej.
Bibliografia
Stefan Pataj: Artyleria lądowa 1872-1970. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1975. Brak numerów stron w książce.
landships.freeservers.com. [dostęp 2007-06-06]. (ang.).