7 Brygada Kadrowa Strzelców (7 BKS) – brygada piechoty w strukturze Polskich Sił Zbrojnych.
Historia brygady
7 Brygada Kadrowa Strzelców została utworzona 24 listopada 1940 roku w Dunfermline, Szkocja, jako część I Korpusu. W tym samym czasie powołano Oddział Wydzielony 7 Brygady Kadrowej Strzelców w Kirkcaldy, który znajdował się pod tymczasowym dowództwem pułkownika artylerii Ludwika Ząbkowskiego.
Organizacja brygady opierała się na decyzji Naczelnego Wodza z 5 listopada 1940 roku oraz na rozkazach L.dz. 12811/O.I.tjn. dowódcy I Korpusu i L.dz. 387/O.I.tjn.40 dowódcy 7 Brygady Kadrowej Strzelców z 26 listopada 1940 roku.
Jednostka została zorganizowana na podstawie oficerów z obozu w Broughton, znajdującym się na wschód od Biggar i na południowy zachód od Peebles.
Kronikarz brygady zanotował, że „bataliony w ordre de bataille brygady odpowiadały plutonom piechoty o liczebności około 50 żołnierzy. Podobne liczby odnosiły się do Oddziału Rozpoznawczego, dywizjonu artylerii i grupy saperów. Łącznie stanowiło to siłę bojową około 300 karabinów oraz pewną ilość broni maszynowej”.
30 listopada 1940 roku brygada została skontrolowana przez inspektora sił alianckich w Wielkiej Brytanii, generała George Norton Cory.
Z uwagi na potrzebę jej wykorzystania do służby przeciwdesantowej, brygada zorganizowała oficerski batalion piechoty.
10 lipca 1941 roku do jednostki przydzielono oficerów z rozwiązanej 8 Brygady Kadrowej Strzelców.
15 lipca 1941 roku powstała kompania ciężkich karabinów maszynowych, której instruktorzy mieli na celu przeszkolenie całego stanu osobowego brygady w zakresie obsługi i użycia broni ciężkiej. Kursy odbywały się w cyklu miesięcznym.
Na mocy rozkazu L.dz. 774/Szef.Sąd./Tjn./41 Naczelnego Wodza oraz Ministra Spraw Wojskowych z 30 września 1941 roku, zniesiono Sądy Polowe przy 4, 5, 7 oraz 8 Brygadach Kadrowych Strzelców, tworząc w ich miejsce 2 Sąd Polowy przy Brygadzie Szkolnej.
1 grudnia 1941 roku 7 Brygada Kadrowa Strzelców została przekształcona w II Oficerski Batalion Szkolny, który włączono do Brygady Szkolnej.
Organizacja brygady
Struktura 7 Brygady Kadrowej Strzelców w latach 1940-1941:
- Kwatera Główna 7 Brygady Kadrowej Strzelców
- 19 batalion kadrowy strzelców
- 20 batalion kadrowy strzelców
- 21 batalion kadrowy strzelców (od 3 marca 1941 – batalion strzelców podhalańskich 7 Brygady Kadrowej Strzelców)
- 7 dywizjon kadrowy artylerii lekkiej
- 7 oddział kadrowy rozpoznawczy
- bateria kadrowa artylerii przeciwlotniczej
- 7 kompania kadrowa łączności
- 7 kompania kadrowa saperów
- 7 kompania kadrowa przeciwpancerna
- 7 kompania kadrowa sanitarna
- 7 pluton kadrowy żandarmerii
- 7 kadrowy park uzbrojenia
- 7 kadrowy park intendentury
- 7 kadrowy park samochodowy
- 7 kolumna kadrowa samochodowa
- kadra ośrodka zapasowego
- pluton Gospodarczy
- sąd polowy nr 7 (sąd polowy 7 BKS)
- kompania ciężkich karabinów maszynowych (od 15 lipca 1941 roku)
Obsada personalna Kwatery Głównej
- dowódca – płk kaw. Adam Bogoria-Zakrzewski
- zastępca dowódcy – płk dypl. Zygmunt Grabowski
- dowódca artylerii – płk art. Michał Gałązka (od 20 I 1941)
- dowódca saperów – ppłk sap. Stanisław Bohdan Rządkowski
- dowódca saperów – ppłk sap. Karol Domes (p.o. od 1 III 1941)
- szef sztabu – płk dypl. piech. Józef Englicht
- szef Oddziału I – ppłk dypl. Władysław Niewiarowski
- szef Oddziału II – ppłk piech. Edmund Piotrowski (do 5 IV 1914 → dyspozycja Oddziału V Sztabu NW)
- szef Oddziału III – ppłk dypl. Roman Władysław Szymański
- szef Oddziału IV – ppłk dypl. Jan Heine
- dowódca łączności – mjr Teodor Lange
- komendant kwatery głównej – mjr Stanisław Kucharski
- zastępca komendanta – mjr Czajkowski
- kapelan – ks. dr Ludwik Kociszewski
- szef służby samochodowej – kpt. br. panc. Tadeusz Idaszak
- szef służby uzbrojenia – ppłk inż. Henryk Wierciński (do 23 III 1941 → komendant 7 parku uzbrojenia)
- szef służby uzbrojenia – ppłk uzbr. Jan Wiktor Machowicz (od 23 III 1941)
- szef sanitarny – mjr lek. dr Wilhelm Idzik (p.o. od 22 III 1941)
Obsada personalna oddziałów
7 dywizjon kadrowy artylerii lekkiej
- dowódcy:
- płk art. Michał Gałązka
- płk art. Tadeusz Rawski (od 27 I 1941)
- ppłk art. Stefan Kossakowski z 8 BKS
- zastępca dowódcy:
- ppłk art. Stanisław Wilhelm Hackel (do 9 I 1941 → dowódca Pociągu Pancernego „L”)
- płk art. Leon Józef Marian Pichl (13 – 29 I 1941 → Samodzielny Obóz Oficerski)
- ppłk dypl. Stanisław Królikiewicz (cz.p.o. od 8 III 1941)
- oficerowie:
- mjr Julian Królikiewicz (do 8 III 1914 → I oficer sztabu dowódcy artylerii 7 BKS)
- kpt. Wacław Sielicki (do 8 III 1914 → II oficer sztabu dowódcy artylerii 7 BKS)
- kpt. art. Marian Zaleski (do 12 II 1941 → II Dywizjon Pociągów Pancernych)
bateria kadrowa artylerii przeciwlotniczej
- dowódca baterii – mjr Alfons Fengler
7 kompania kadrowa łączności
- dowódca – kpt. Tadeusz Legierzyński
- zastępca dowódcy kompanii – kpt. łącz. Tadeusz Lubiński
- dowódca plutonu stacyjnego –
- dowódca plutonu budowlanego –
- dowódca plutonu radio –
- dowódca drużyny technicznej –
- dowódca plutonu łączności 19 baonu –
- dowódca plutonu łączności 20 baonu –
- dowódca plutonu łączności 21 baonu –
- dowódca plutonu łączności 7 Oddziału Rozpoznawczego – por. łącz. Wacław Kujawa
W czasie skadrowania brygady oficerowie łączności, przydzieleni do różnych batalionów i oddziału rozpoznawczego, zostali tymczasowo przydzieleni do 7 Kompanii Kadrowej Łączności, która była odpowiedzialna za ich raporty stanu i wyżywienia.
Zgrupowanie Saperów
- dowódca – ppłk sap. Karol Domes (do 1 III 1941 → p.o. dowódcy saperów 7 BKS)
- ppor. sap. Zygmunt Wolski (od 18 III 1941)
- kpt. sap. Zbigniew Maruszewski (od 20 III 1941)
- ppor. sap. Oskar Kubok (od 19 III 1941)
7 kompania kadrowa saperów
- dowódca – mjr sap. Karol Modzelewski (od 1 III 1941 jednocześnie dowódca Zgrupowania Saperów)
- oficerowie:
- kpt. sap. Kazimierz Wierzchowski (do 12 II 1941 → Ośrodek Zapasowy Saperów, zarządca Składnicy Saperskiej w Crook of Devon)
- kpt. sap. Feliks Grochowski (do 12 II 1941 → zastępca dowódcy kompanii saperów 4 BKS)
- kpt. sap. Franciszek Kordel (do 17 III 1914 → 4 BKS)
- kpt. sap. Tadeusz Rzepecki (do 17 III 1914 → 8 BKS)
- por. sap. Stanisław Grodzki (do 17 III 1914 → 3 BKS)
- ppor. sap. Rudolf Borth
7 kompania kadrowa przeciwpancerna
- dowódca – rtm. Hugo Jerzy Kornberger
- dowódca – mjr rez. kaw. Mirosław Olszewski (od 9 I 1941)
- zastępca dowódcy – por. rez. piech. Jerzy Sawicz
- oficer kompanii – por. rez. kaw. Andrzej Wodzinowski
- oficer kompanii – ppor. rez. kaw. Zygmunt Godyń
- oficer kompanii – ppor. rez. kaw. Władysław Kłosiński
- oficer kompanii – ppor. rez. kaw. Artur Linowski
7 kompania kadrowa sanitarna
- dowódca kompanii – mjr rez. lek. dr Marian Jan Różalski (od 2 II 1941)
- dowódca kompanii – mjr lek. dr Wilhelm Idzik
7 kadrowy park samochodowy
- komendant – kpt. br. panc. Jan Kotulewicz
- komendant – kpt. br. panc. Stanislaw Dionizy Sladek (od 7 III 1941)
7 kadrowy park uzbrojenia
- komendant parku – ppłk inż. Henryk Wierciński (od 23 III 1941)
- dowódca plutonu – ppor. piech. Henryk Milli (do 23 III 1941 → oficer broni 19 baonu)
- dowódca plutonu – ppor. inż. Juliusz Hackel (od 23 III 1941)
7 pluton kadrowy żandarmerii
- dowódca – ppor. żand. Leon Czarkowski
- dowódca – por. Adam Daszkiewicz (od 30 IV 1914)
- st. wachm. żand. Dominik Kościelny
- wachm. żand. Julian Balchanowski (od 29 III 1941)
- wachm. żand. Marian Skibiński
- plut. żand. Władysław Skora
- kpr. Leon Janiszewski
Sąd polowy 7 BKS został rozwiązany 14 listopada 1941 roku, a jego personel przeniesiono do sądu polowego nr 2.
- szef sądu – mjr aud. Jan Róg (od 5 III 1941)
- sędzia – kpt. aud. mgr Mieczysław Kaczorowski (od 5 IV 1941)
- sędzia – por. aud. mgr Władysław Jarosz (od 5 III 1941)
- por. aud. Hieronim Racinowski (17 III 1914 przesunięty z 20 baonu)
kompania ciężkich karabinów maszynowych
- dowódca kompanii – ppłk Karol Wisłouch
- zastępca dowódcy – mjr Stanislav Allinger
Organizacja batalionu przeciwdesantowego
- dowództwo
- pluton łączności
- oddział rozpoznawczy
- trzy kompanie strzelców a. trzy plutony strzelców
- drużyna ckm
- drużyna moździerzy (działon)
- pluton artylerii polowej
- pluton artylerii przeciwpancernej
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.
Zbigniew Wawer: Organizacja polskich wojsk lądowych w Wielkiej Brytanii 1940–1945. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992. ISBN 83-11-08218-9.
Akta jawne II 1940 – XII 1942. [w:] Kancelaria Przyboczna Naczelnego Wodza, sygn. A.XII.1/2 [on-line]. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie.
Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
Kronika 7 Brygady Kadrowej Strzelców, sygn. C.52. [dostęp 2016-09-16].
Rozkazy dzienne 7 Brygady Kadrowej Strzelców, sygn. R.16. [dostęp 2016-09-16].
Historia Oddziału Rozpoznawczego 7 Brygady Strzelców, sygn. C.57. [dostęp 2016-09-16].