Bateria Motorowa Artylerii Przeciwlotniczej Typu A nr 7 – jednostka artylerii przeciwlotniczej Wojska Polskiego w okresie II RP.
Pododdział ten nie istniał w strukturze pokojowej armii. Został zmobilizowany zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” w dniach 24–25 sierpnia 1939 roku w garnizonie Kraków przez 5 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej, jako część artylerii 7 Dywizji Piechoty. Bateria była uzbrojona w cztery armaty przeciwlotnicze 40 mm wz. 1936.
Organizacja i skład osobowy baterii
- dowódca – kpt. Stanisław Tomasz Piotr Marczak
- oficer zwiadowczy – ppor. Klemens Andrzej Wesołowski
- dowódca 1 plutonu – ogn. pchor. rez. Bohdan Kazimierz Maciejczyk († 6 IX 1939 w Puławach), od 8 IX – ppor. rez. Filip Leopold Müller
- dowódca 2 plutonu – plut. pchor. rez. Rufin Piotr Gołąbek
- dowódca 3 plutonu – ppor. rez. NN, od 8 IX – ppor. rez. Henryk Żółciak
- dowódca 4 plutonu – plut. pchor. rez. Antoni Lewkowicz
- szef baterii – NN
Bibliografia
Stanisław Truszkowski, Działania artylerii przeciwlotniczej w wojnie 1939 r. Zakończenie, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 2 (84), Warszawa 1978, s. 212-236.