7 Batalion Wschodni

7 Batalion Wschodni (niem. Ost-Bataillon 7, ros. 7-й восточный батальон) to jednostka wojskowa Wehrmachtu, składająca się z przedstawicieli narodów Azji Środkowej oraz Rosjan, utworzona pod koniec II wojny światowej.

Historia

Batalion został utworzony w grudniu 1944 roku w Prusach Wschodnich. Składał się z pięciu kompanii, w których dominowali Turkmeni oraz inne narodowości Azji Środkowej, obok Rosjan. Oddział ten był podporządkowany 7 Dywizji Piechoty pod dowództwem generała Fritza-Georga von Rapparda. Od lutego 1945 roku batalion działał na Żuławach Wiślanych, gdzie współpracował z batalionem saperów 7 DP, zajmując się m.in. wysadzaniem wałów przeciwpowodziowych na rzece Wiśle. Oddział ten został zniszczony w zaciętych starciach z Armią Czerwoną w rejonie Gdańska.