Batalion karabinów maszynowych i broni towarzyszących nr 7 był pododdziałem piechoty w Wojsko Polskim.
Mobilizacja
Batalion nie funkcjonował w czasie organizacji pokojowej wojska. Został utworzony w trzeciej dekadzie marca 1939 roku w garnizonie Słonim, zgodnie z planem mobilizacyjnym „W”, w ramach mobilizacji alarmowej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem czerwonym. Mobilizującymi jednostkami były dwa pułki stacjonujące w garnizonie Słonim (Okręg Korpusu Nr IX). 79 pułk piechoty zmobilizował dowództwo batalionu, pluton pionierów oraz 1. i 2. kompanię, natomiast 80 pułk piechoty sformował 3. kompanię oraz kompanię strzelecką.
Po zakończeniu mobilizacji batalion został przetransportowany koleją przez Białystok, Siedlce, Warszawę i Łódź do rejonu Zduńskiej Woli. Po wyładunku zajmował kwatery w wsi położonej na północ od Zduńskiej Woli i był podporządkowany dowódcy 10 Dywizji Piechoty. W czerwcu batalion został przerzucony nad rzeki Wartę i Widawkę, gdzie uczestniczył w budowie umocnień polowych.
7 b km i br. tow. w kampanii wrześniowej
Z rozkazu dowódcy armii, w ostatnich dniach sierpnia batalion obsadził i przygotował pozycję obronną w Księżym Młynie, Rozprzy. 31 sierpnia został podporządkowany dowódcy Grupy Operacyjnej „Piotrków”, który 3 września 1939 roku przydzielił go dowódcy 2 pułku piechoty Legionów.
Organizacja wojenna i obsada personalna
Organizacja wojenna oraz obsada personalna batalionu w dniach 1–7 września 1939 roku:
- dowódca batalionu – mjr piech. Karol Stanisław Charków (†10 VIII 1942 KL Auschwitz)
- zastępca dowódcy batalionu – kpt. Teofil Jan Banach
- dowódca plutonu łączności – por. Jan Mirosz
- dowódca plutonu pionierów – sierż. Zabaryło
- dowódca 1 kompanii km – por. Adam Fall
- dowódca I plutonu – ppor. Julian Kordulasiński
- dowódca II plutonu – ppor. Bogdan Karpiński
- dowódca III plutonu – ppor. Jan Urbanowicz
- dowódca IV plutonu – sierż. pchor. Piotr Kremko
- dowódca 2 kompanii km – ppor. Jerzy Erwin Wróbel
- dowódca 3 kompanii km – por. Józef Ułam
- dowódca kompanii strzelców – por. Kazimierz Załucki
- dowódca I plutonu – por. Więckowski
- dowódca II plutonu – ppor. Nałęcz
- dowódca III plutonu – ppor. Zimny
- dowódca plutonu broni towarzyszącej – plut. pchor. Czesław Siliańczuk
- pluton gospodarczy
Przypisy
Bibliografia
Mieczysław Bielski: Grupa Operacyjna „Piotrków” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1991. ISBN 83-11-07836-X.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.