69 Armia (ros. 69-я армия) – jednostka operacyjna Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
Historia
W trakcie działań na froncie wschodnim, 69 Armia była częścią kilku związków operacyjno-strategicznych Armii Czerwonej. Jako element 1 Frontu Białoruskiego, brała udział w bitwach na terenach Polski. Dowództwo nad nią sprawował gen. płk Władimir Kołpakczi, a funkcję szefa sztabu pełnił gen. mjr Aleksiej Władimirskij.
Armia ta uczestniczyła w operacji Bagration. Następnie, atakując z przyczółka warecko-magnuszewskiego w kierunku Łodzi, rozpoczęła ofensywę zimową Armii Czerwonej.
Podczas natarcia na Łódź, armia ta wyzwoliła miasto spod niemieckiej okupacji 19 stycznia 1945 roku. Wciąż będąc częścią 1 Frontu Białoruskiego, brała udział w operacji berlińskiej, zajmując pozycje wyjściowe w rejonie Frankfurtu nad Odrą. Atakowała w kierunku Zossen, a następnie Belzig. Spotkanie jednostek 69 Armii z oddziałami armii amerykańskiej miało miejsce 6 maja w Magdeburgu nad Łabą.
Dowódcy
- gen. lejtn. Michaił Kazakow (2 luty – 22 marzec 1943)
- gen. mjr/gen. lejtn. Wasilij Kriuczonkin (22 marca 1943 – 2 kwietnia 1944)
- gen. płk Władimir Kołpakczi (2 kwietnia 1944 – sierpień 1945)
Struktura organizacyjna
- 25 Korpus Strzelecki
- 61 Korpus Strzelecki
- 91 Korpus Strzelecki
- 2 Samodzielny Korpus Kawalerii Gwardii
- 4 Samodzielny Korpus Artylerii Przełamania
- 6 Samodzielny Korpus Artylerii Przełamania
- 7 Samodzielny Korpus Kawalerii Gwardii
- 9 Samodzielny Korpus Pancerny
- 11 Samodzielny Korpus Pancerny
Przypisy
Bibliografia
Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.