68 Pułk Zmechanizowany

68 Pułk Zmechanizowany

68 Pułk Zmechanizowany (68 pz) to oddział zmechanizowany Sił Zbrojnych PRL. Wchodził w skład 20 Dywizji Zmechanizowanej i miał swoją siedzibę w garnizonie Budów (Złocieniec).

W roku 1955 pułk został przekształcony w 68 Pułk Czołgów Średnich, a w 1990 zmienił nazwę na 33 Pułk Zmechanizowany.

Struktura organizacyjna pułku

W skład struktury organizacyjnej pułku wchodziły:

  • dowództwo i sztab
  • batalion piechoty zmotoryzowanej
  • trzy kompanie piechoty zmotoryzowanej
  • kompania ckm
  • kompania moździerzy
  • pluton armat 57 mm wz. 1943 (ZiS-2)
  • kompania czołgów
  • dywizjon artylerii
  • bateria moździerzy 120 mm
  • kompanie: rozpoznawcza, saperów, technicznego zaopatrzenia oraz łączności
  • pluton obrony przeciwchemicznej

Na uzbrojeniu jednostki znajdowały się:

  • 10 czołgów średnich T-34/85
  • 5 samochodów pancernych BA-64
  • 14 armat
  • 14 moździerzy
  • 3 ciężkie granatniki przeciwpancerne T-21

Dowódcy

  • mjr Karol Biliński (1951-1952)
  • mjr Jan Światowiec (1952-1953)
  • mjr Hubert Szarejko (1953-1957)

Przypisy

Bibliografia

Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6. Brak numerów stron w książce.