68 pułk artylerii haubic (68 pah) to jednostka artylerii ludowego Wojska Polskiego.
Pułk został utworzony we wrześniu 1945 roku w garnizonie Gniezno, w ramach 12 Łużyckiej Brygady Artylerii Ciężkiej.
Skład organizacyjny
W jego strukturze znajdowały się:
- dowództwo pułku,
- trzy dywizjony artylerii haubic,
- trzy baterie artylerii,
- bateria sztabowa,
- plutony: rozpoznawczy, łączności oraz topograficzny,
- kwatermistrzostwo.
Pułk miał etatową liczebność 804 żołnierzy. Na jego uzbrojeniu znajdowało się 36 sztuk 122 mm haubic wz. 1938.
Wiosną 1951 roku jednostka została przeniesiona do garnizonu Orzysz, gdzie na jej podstawie utworzona została 26 Brygada Artylerii Haubic w ramach 8 DAP. Oddział przyjął organizację zgodną z etatem Nr 4/62 pułku artylerii haubic. Dnia 4 grudnia 1952 jednostka została przeformowana na etat Nr 4/85 i skadrowana.
Żołnierze pułku
Zygmunt Orłowski
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
