674 Wschodni Batalion
674 Wschodni Batalion (niem. Ost Bataillon 674, ros. 674 Восточный батальон) to kolaboracyjny oddział wojskowy Wehrmachtu, który składał się z Rosjan, Ukraińców, Tatarów oraz mieszkańców Kaukazu i Azji Środkowej w czasie II wojny światowej.
Jednostka została utworzona w lipcu 1942 roku w Wołosowie, rekrutując żołnierzy spośród jeńców wojennych Armii Czerwonej z obozów w Gatczynie, Czudowie, Wołosowie i innych lokalizacjach w okręgu leningradzkim. Batalion składał się z czterech kompanii: 1 kompania złożona była z Rosjan, 2 kompania z Ukraińców, natomiast 3 i 4 kompania składały się z Tatarów oraz przedstawicieli Kaukazu i Azji Środkowej. Żołnierze patrolowali pobliskie miejscowości oraz zabezpieczali linię kolejową Gatczyna-Kingisepp-Narwa. Dodatkowo, prowadzili operacje antypartyzanckie w rejonie Wołosowa.
W strukturach batalionu pojawił się również sowiet I. T. Demczenko, który zorganizował konspiracyjną grupę antyniemiecką, składającą się z byłych żołnierzy 2 Armii Uderzeniowej. Grupa ta angażowała się w działania sabotażowe oraz propagandowe. W grudniu 1943 roku batalion został przeniesiony do okupowanej północnej Francji, gdzie przejął odpowiedzialność za ochronę Wału Atlantyckiego. Po inwazji wojsk alianckich w Normandii, która miała miejsce 6 czerwca 1944 roku, jednostka wycofała się do Niemiec. Na początku 1945 roku batalion został przewieziony do Danii, gdzie wszedł w skład 1605 Pułku Grenadierów 599 Brygady Grenadierów jako II batalion. W pierwszych dniach maja tego samego roku, tuż przed zakończeniem wojny, konspiratorzy pod dowództwem I. T. Demczenko zlikwidowali dowódcę batalionu, a pozostałych oficerów aresztowali, po czym poddali się Brytyjczykom bez stawiania oporu.
Bibliografia
Siergiej G. Czujew, Проклятые солдаты. Предатели на стороне III рейха, 2004