67 pułk artylerii ciężkiej (67 pac)
67 pułk artylerii ciężkiej (67 pac) to jednostka artylerii ciężkiej należąca do ludowego Wojska Polskiego.
Pułk został utworzony we wrześniu 1945 roku w garnizonie Gniezno (Poznański Okręg Wojskowy) jako część 12 Łużyckiej Brygady Artylerii Ciężkiej. Jego powstanie było efektem przekształcenia 8 Brygady Artylerii Ciężkiej oraz włączenia do niej 6 samodzielnego dywizjonu artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego, który należał do 2 Łużyckiej Dywizji Artylerii.
W marcu 1949 roku 12 BAC została podporządkowana dowódcy Okręgu Wojskowego Nr IV. 10 października 1950 roku jednostka została przeniesiona do garnizonu Września, gdzie zajęła koszary przy ul. Kościuszki 14, w których wcześniej stacjonował 2 Sudecki pułk czołgów.
Do 30 lipca 1951 roku pułk został przekazany pod dowództwo Okręgu Wojskowego Nr II i skierowany na Poligon Artyleryjski w Suchatówce, gdzie przeszedł reorganizację i przekształcił się w 33 Brygadę Artylerii Ciężkiej. Jesienią tego samego roku brygada została przeniesiona do garnizonu Inowrocław.
21 czerwca 1951 roku z dywizjonu artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego 67 pac wyłączono 1 baterię rozpoznania dźwiękowego, na której podstawie sformowano dywizjon artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego 14 Brygady Artylerii Ciężkiej.
Żołnierze pułku
Zygmunt Orłowski
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Paweł Piotrowski, Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne 1945-1956, Warszawa 2003.