67 Korpus Strzelecki
67 Korpus Strzelecki (ros. 67-й стрелковый корпус) to jednostka piechoty Armii Czerwonej, która działała w czasie II wojny światowej.
Jednostka ta została utworzona w 1940 roku. W trakcie niemieckiego ataku oraz ataku państw satelickich na Związek Radziecki, 67 Korpus Strzelecki wchodził w skład 21 Armii. Po ogromnych stratach poniesionych w rejonie Kijowa, korpus został rozwiązany.
Po jego ponownym sformowaniu w 1943 roku, szlak bojowy prowadził z rejonu Szewczenkowo przez: Ługańsk, Melitopol, Czerniowce, Lwów, Sanok, Krosno, Jasło, Cieszyn, a zakończył się w rejonie Kudowy-Zdrój.
Podczas walk na terytorium Polski, 67 Korpus Strzelecki prowadził działania przeciwko wojskom niemieckim, będąc częścią 38 Armii, której dowódcą był gen. płk Miryłł Moskalenko.
Dowódcy korpusu
gen. por. Iwan Szmygo.
Struktura organizacyjna
W składzie podczas walk na ziemiach polskich znajdowały się:
- 121 Dywizja Strzelecka, dowódca: płk M. Docenko,
- 140 Dywizja Strzelecka, dowódca: gen. mjr A. Kisielew,
- 241 Dywizja Strzelecka, dowódca: płk T. Andrijenko.
Przypisy
Bibliografia
Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
Kiryłł Moskalenko: Uderzenie za uderzeniem. Warszawa: 1974.