663 Wschodni Batalion

663 Wschodni Batalion (niem. Ost Bataillon 663, ros. 663 восточный батальон) to kolaboracyjny oddział wojskowy Wehrmachtu, który składał się z Rosjan w czasie II wojny światowej.

Oddział ten został utworzony pod koniec października 1942 roku, z czterech kompanii: 9, 10, 11 oraz 12 Estnischen Sicherungs-Abteilung 186. W jego skład wchodziła głównie ludność rosyjska. Batalion był podporządkowany niemieckiej 18 Armii z Grupy Armii „Północ” i operował na okupowanych terenach północnego ZSRR. W październiku 1943 roku został przeniesiony do okupowanej południowej Francji, gdzie stacjonował w miejscowości Salin-de-Giraud. Tam podlegał 19 Armii, odpowiedzialnej za ochronę wybrzeża Morza Śródziemnego.

Na początku grudnia 1943 roku batalion przeszedł pod dowództwo 338 Dywizji Piechoty, której dowódcą był generał Rene de l’Homme de Courbière. W połowie kwietnia 1944 roku batalion został włączony do 759 Pułku Grenadierów 338 DP jako I batalion. W sierpniu tego samego roku, po ciężkich walkach z wojskami alianckimi pod Rhônetalem, w których Rosjanie również ponieśli znaczne straty, batalion odzyskał samodzielność. Na koniec 1944 roku jednostka została przeniesiona do obozu w Münsingen, gdzie weszła w skład nowo formowanej 1 Dywizji Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji.