66 (gra karciana)

66, zechcyk

66, znane również jako Sechsundsechzig w języku niemieckim, to gra karciana, w której celem jest zdobycie lew oraz punktów za karty. Gracze dążą do zgromadzenia przynajmniej 66 punktów. Gra ta ma swoje korzenie w Niemczech, gdzie jest tak samo popularna jak bardziej uznawany skat. W Polsce zyskała szczególną popularność w południowej części kraju.

Historia tej gry sięga mariasza, który był popularny w dawnych czasach w Polsce.

Zasady gry

Wstęp

Rozgrywka odbywa się przy użyciu talii składającej się z 24 kart, obejmujących asy do dziewiątek. W wariancie dla dwóch graczy, rozdający przekazuje każdemu z uczestników po 6 kart. Pozostałe karty tworzą stos, z którego odsłaniana jest pierwsza karta, określająca kolor atutowy na czas trwania rozdania. Gra polega na zdobywaniu lew i punktów za karty, a celem jest osiągnięcie 66 punktów.

Starszeństwo kart jest następujące (od najwyższej):

A, 10, K, Q, J, 9.

Wartość kart jest następująca:

A – 11 pkt.

10 – 10 pkt.

K – 4 pkt.

Q – 3 pkt.

J – 2 pkt.

Dodatkowo, gracze mogą zdobywać punkty za meldunki oraz premię 10 pkt. za wzięcie ostatniej, czyli dwunastej lewy. W sumie do zdobycia jest 130 pkt. (nie licząc punktów za meldunki).

Rozgrywka

Rozgrywka polega na zdobywaniu lew i składa się z dwóch faz:

  • Faza pierwsza – gdy stos wciąż zawiera karty.
  • Faza druga – gdy stos jest wyczerpany.

Rozgrywkę zaczyna przeciwnik rozdającego, kładąc dowolną kartę. Następnie drugi gracz również dokłada kartę. Lewę zdobywa gracz, który zagrał najwyższego atuta. W przypadku braku atutów, lewę zdobywa gracz z najwyższą kartą w kolorze wistu. Zwycięzca lewy bierze kartę z wierzchu stosu bez ujawniania jej przeciwnikowi, a następnie to samo robi drugi gracz. Zwycięzca lewy rozpoczyna nową. Do momentu wyczerpania stosu gracze nie są zobowiązani do dokładania do koloru ani przebijania. Po wyczerpaniu stosu gracze muszą dokładać do koloru, a w drugiej fazie istnieje obowiązek przebijania, jeśli to możliwe. Gracz, który zdobędzie ostatnią (dwunastą) lewę, otrzymuje premię 10 pkt.

Jeżeli gracz ma w swojej ręce atutową dziewiątkę, ma prawo zamienić ją z kartą wyświęconą, ale tylko w przypadku, gdy zagrywa jako pierwszy.

Meldunki

W grze jest również możliwość zgłoszenia meldunku, który składa się z króla i damy tego samego koloru. Meldunek może zgłosić gracz, który rozpoczyna nową lewę, poprzez zagranie jednej z tych kart i zgłoszenie „melduję”. Meldunek w kolorze atutowym jest wart 40 pkt., a w kolorze nieatutowym 20 pkt.. Punkty za meldunek przyznawane są tylko wtedy, gdy w dalszej części gry gracz zdobędzie przynajmniej jedną lewę. Meldunki można zgłaszać do momentu wyczerpania stosu.

Zamknięcie stosu

Gracz, który ma kolej na rozpoczęcie nowej lewy, ma możliwość „zamknięcia” stosu. Robi to poprzez odwrócenie karty wyznaczającej kolor atutowy tak, aby koszulka była widoczna, i położenie jej na stosie. Może uczynić to nawet przed pobraniem karty ze stosu. W ten sposób zobowiązuje się do zdobycia 66 punktów. Od tego momentu nie dobiera się już kart, a gra toczy się zgodnie z zasadami fazy drugiej, z wyjątkiem braku premii za ostatnią lewę. Jeśli gracz, który zamknął stos, zdobędzie 66 punktów, wygrywa rozdanie i otrzymuje punkty zgodnie z poniższymi zasadami. W przeciwnym razie punkty są zapisywane przeciwnikowi: 2 pkt., jeśli blokujący zdobył lewę lub przeciwnik uzyskał 66 punktów przed nim; 3 pkt., jeśli blokujący oddał wszystkie lewy po zablokowaniu stosu.

Punktacja

Rozdanie wygrywa gracz, który zdobył 66 punktów, uwzględniając wszystkie lewy i meldunki. Można zgłosić zdobycie 66 punktów także przed zakończeniem rozdania. Gracz, który zdobył ostatnią lewę, otrzymuje dodatkowe 10 pkt. Oto szczegółowe zasady punktacji za wygranie rozdania:

  • 1 pkt. – jeśli przeciwnik zdobył co najmniej 33 pkt.
  • 2 pkt. – jeśli przeciwnik zdobył mniej niż 33 pkt., ale zdobył przynajmniej jedną lewę.
  • 3 pkt. – jeśli przeciwnik nie zdobył ani jednej lewy.

W przypadku, gdy gra toczy się do wyczerpania stosu, zwycięża gracz, który zdobył przynajmniej 66 pkt.. Jeśli obaj gracze mają po 65 punktów, wówczas następuje remis i punkty za grę nie są przyznawane.

Wersje dla 3 i 4 osób

Wersja dla 3 graczy

W tej wersji rozdający przydziela każdemu graczowi po 3 karty. Gracz siedzący po lewej stronie rozdającego może spojrzeć na swoje karty i wybrać kolor atutowy. Jeżeli zdecyduje się zrezygnować z tego prawa, rozdający rozdaje wszystkim graczom po jednej karcie i ujawnia kartę dla gracza po lewej, której kolor określa kolor atutowy. Następnie rozdaje resztę kart, tak aby każdy gracz miał po 8 kart. Nie ma stosu. Gracz po lewej stronie rozdającego rozpoczyna wist. Obowiązuje zasada dokładania do koloru i przebijania, jeśli to możliwe. Gracz, który pierwszy zaczyna nową lewę, może zgłosić meldunek. Zwycięża gracz, który zdobędzie co najmniej 66 pkt. i otrzymuje 1 pkt. od pozostałych graczy, jeśli mieli co najmniej 33 pkt. Gracz, który miał mniej niż 33 pkt., „płaci” zwycięzcy 2 pkt., zaś gracz, który nie wziął ani jednej lewy, płaci 3 pkt..

Wersja dla 4 osób

W tej wersji gra toczy się w stałych parach, z partnerami siedzącymi naprzeciwko siebie. Rozdający rozdaje każdemu po 6 kart i odsłania ostatnią kartę, która wyznacza kolor atutowy. Rozgrywka odbywa się zgodnie z zasadami dla dwóch osób, jednak meldunek może zgłosić zarówno gracz wistujący do nowej lewy, jak i jego partner. Wygrywa drużyna, która uzbierała co najmniej 66 pkt. i otrzymuje punkty według zasad opisanych w grze dla dwóch osób.

66 a schnapsen

Istnieje również wariant gry 66 zwany schnapsen. Zasady są podobne do tych w 66, ale gra odbywa się przy użyciu 20 kart (bez dziewiątek) i każdy gracz otrzymuje po 5 kart. Ta wersja jest szczególnie popularna w Austrii.

Zobacz też

Bibliografia

John McLeod: Sechsundsechzig (66). [dostęp 2023-11-16].

Przypisy