659 Wschodni Batalion
659 Wschodni Batalion (niem. Ost Bataillon 659, est. 659 Idapataljon) to kolaboracyjna jednostka wojskowa Wehrmachtu, składająca się z Estończyków, która działała podczas II wojny światowej.
Historia
Jednostka została założona w październiku 1942 roku na podstawie Estnischen Sicherungs-Abteilung 182. W jej skład wchodziły cztery kompanie, a na czele stanął kapitan Georg Sooden. Batalion brał udział w walkach na północnym odcinku frontu wschodniego, w rejonie Jeziora Ilmień oraz w okolicach Wołchowa i Nowogrodu. Jednostka była podporządkowana niemieckiej 2 Dywizji Polowej Luftwaffe, dowodzonej przez płk. Hellmutha Petzolda. W październiku 1943 roku kapitan Sooden został odznaczony Żelaznym Krzyżem za swoje zasługi w trudnych walkach. W grudniu tego samego roku batalion został przemianowany na Estnische-Bataillon 659. W styczniu 1944 roku kapitan Sooden awansował na majora. W tym czasie batalion został przeniesiony do Jõhvi, w rejonie Narwy, i liczył jedynie 275 żołnierzy. W kwietniu 1944 roku jednostka została włączona jako I batalion do 47 Ochotniczego Pułku Grenadierów SS, który należał do 20 Dywizji Grenadierów SS.
Bibliografia
- Toomas Hiio, Meelis Maripuu, Indrek Paavle, Estonia 1940-1945: reports of the Estonian International Commission for the Investigation of Crimes Against Humanity, Tallinn 2006
- Rolf Michaelis, Estończycy w Waffen-SS, Warszawa 2010