65 Gwardyjska Brygada Pancerna
65 Gwardyjska Brygada Pancerna (ros. 65-я гвардейская танковая бригада) to jednostka pancerna Armii Czerwonej, która brała udział w II wojnie światowej. Jej działania miały miejsce przede wszystkim przeciwko wojskom niemieckim, m.in. na terenach Polski oraz podczas zdobycia Berlina, stolicy III Rzeszy.
Jednostka została utworzona 20 listopada 1944 roku, kiedy to przekształcono 103 Brygadę Pancerną w jednostkę gwardyjską. Jej szlak bojowy w walce z niemieckim najeźdźcą przebiegał przez takie miejscowości jak Warszawa, Włocławek, Łabiszyn, Bydgoszcz, Chodzież, Pyrzyce, Choszczno oraz Kamień Pomorski, a zakończył się pod Poczdamem, po zdobyciu Berlina.
W trakcie bitwy o Bydgoszcz, brygada, dowodzona przez płk Iwana Potapowa, 23 stycznia 1945 roku, atakiem z zachodu, wdarła się w niemiecką obronę w mieście, współdziałając z 47 Gwardyjską Brygadą Pancerną. Po zdobyciu pozycji, przekazała je kawalerzystom z 2 Gwardyjskiego Korpusu Kawalerii i kontynuowała natarcie w kierunku rzeki Odry.
Dowództwo brygady
Dowódcy:
- płk Iwan Potapow (20.11.1944 – 12.05.1945)
- ppłk Grigorij Pawłowski (12.05.1945 – 10.07.1945)
Szefowie sztabu:
- ppłk Michaił Klimenko (20.11.1944 – 10.03.1945)
Struktura organizacyjna
- 1 batalion czołgów
- 2 batalion czołgów
- 3 batalion czołgów
- zmotoryzowany batalion piechoty (Моторизованный батальон автоматчиков) i inne
Przypisy
Bibliografia
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
- Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
Kategoria:Jednostki wojskowe odznaczone Orderem Kutuzowa