(65) Cybele
Planetoida ta należy do zewnętrznej części pasa głównego planetoid.
Odkrycie i nazwa
(65) Cybele została odkryta 8 marca 1861 roku przez Wilhelma Templa w obserwatorium w Marsylii. Jej nazwa ma swoje korzenie w imieniu Kybele, frygijskiej bogini płodności, urodzaju i wiosny. Początkowo nadano jej nazwę Maximiliana na cześć króla Bawarii, Maksymiliana II, jednak po protestach kilku astronomów zmieniono ją, ponieważ nie miała ona odniesienia do klasycznej mitologii.
Orbita
(65) Cybele wykonuje okrążenie Słońca w czasie 6 lat i 138 dni, w średniej odległości 3,44 au, po orbicie o mimośrodzie 0,11.
Właściwości fizyczne
Średnica (65) Cybele wynosi 237 km. Jej jasność absolutna to 6,62m, a albedo jest bardzo niskie i wynosi 0,07. Średnia temperatura na powierzchni planetoidy to około 150 K. Klasyfikowana jest jako planetoida typu P.
Jest drugą planetoidą, na której powierzchni stwierdzono obecność lodów wodnych oraz substancji organicznych.
Prawdopodobny satelita
Planetoida ta może mieć naturalnego satelitę, oznaczonego tymczasowo jako S/1979 (65) 1. Po raz pierwszy został on pośrednio zaobserwowany przez radzieckich astronomów 17 października 1979 roku podczas zakrycia jednej z gwiazd (AGK3 +19 599) przez (65) Cybele, co pozwoliło na dokładne oszacowanie średnicy tej asteroidy. Dodatkowo zarejestrowano krótsze zaćmienie, co dało podstawy do przypuszczenia o istnieniu księżyca. Jego średnica miałaby wynosić 11 km, a orbita znajdowałaby się w średniej odległości około 917 km od planetoidy.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
(65) Cybele w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
(65) Cybele w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
Diagram orbity (65) Cybele w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)