64 Pułk Szkolny Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. J. Krasickiego (64 ps OSL-4) – jednostka Wojsk Lotniczych Sił Zbrojnych PRL, funkcjonująca w latach 1958–1963.
Historia
Formowanie, zmiany organizacyjne, tradycje
64 Lotniczy Pułk Szkolny został utworzony na mocy rozkazu Nr 02/Org. dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju z dnia 29 stycznia 1958 r. Jako datę powstania jednostki przyjęto 5 lutego 1958 roku, kiedy to wydano rozkaz organizacyjny numer Pf 1. Dowódca pułku powołał komisję zajmującą się sprawami mieszkaniowymi oraz socjalnymi, określił kierowników grup szkolenia politycznego i ustalił godziny pracy w sztabie.
Pułk został zorganizowany na lotnisku w Przasnyszu według etatu Nr 20/454, który przewidywał 177 żołnierzy oraz 1 pracownika kontraktowego. W skład pułku weszły dwie szkolne eskadry lotniczo-techniczne. Pierwsza z nich powstała na bazie 9 epp OSL nr 5, a druga została utworzona z 8 epp OSL nr 5, która na początku 1958 r. została przebazowana z Grójca pod dowództwo kapitana pilota Zbigniewa Różewicza.
W kwietniu 1958 r. w pułku rozpoczęto praktyczne szkolenie podchorążych OSL-5 z Radomia. Lotnisko było zabezpieczone przez 35 Batalion Obsługi Lotniska (JW 2046), którego struktura obejmowała dowództwo, sztab, kompanię ochrony, jednostkę lotniczą i straż pożarną. W latach 1958-1961 pułk był wspierany materiałowo przez 70 Batalion Lotniczo-Techniczny Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. F. Żwirki i S. Wigury (JW 3521). Batalion ten, zgodnie z etatem 20/458 z dnia 31 grudnia 1957 roku, liczył 262 żołnierzy. W jego skład wchodziły dowództwo, sztab, kompania łączności, kompania wartownicza, kompania samochodowa, wydział zaopatrzenia, kwatermistrzostwo, sekcja finansowa oraz izba chorych. 54 Polowy Warsztat Lotniczy w Radomiu, liczący 53 żołnierzy, zajmował się remontem i naprawą sprzętu lotniczego dla pułku.
W planach DWL i OPL OK na początku 1958 r. przewidywano wprowadzenie do eksploatacji nowych samolotów tłokowych TS-8 Bies, które ostatecznie zaczęły być używane w II kwartale 1959 r. W bieżącej działalności szkoleniowej wykorzystywano również samoloty Junak-3 oraz Jak-11. W pierwszym okresie funkcjonowania pułku zauważano braki w sprzęcie lotniczym. Szkoła w Radomiu potrzebowała 100 samolotów odrzutowych i 10 tłokowych, natomiast w Dęblinie brakowało 70 samolotów odrzutowych i 40 tłokowych. Zanim szkolenie na TS-8 Bies mogło się rozpocząć, w pułku używano samolotów Jak-11 i Junak-3. W pułku istniały dwie eskadry szkolne lotniczo-techniczne z sześcioma kluczami. Podchorążowie początkowo szkolili się na samolotach Jak-11 i Junak-3, a od 1959 r. przeszli na nowy samolot szkolno-treningowy TS-8 Bies, przeznaczony do lotów szkoleniowych oraz symulacji wprowadzenia i wyprowadzenia samolotu z korkociągu. Wprowadzenie TS-8 Bies do szkolenia zakończyło eksploatację Jak-11 i Junak-3 w pułku. Pułk szkolił podchorążych OSL-5 z Radomia oraz oficerów słuchaczy OSL-4 z Dęblina i OSL-5 z Radomia, którzy przeszkolali się na pilotów.
1 czerwca 1960 r. 64 Lotniczy Pułk Szkolny został włączony do Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. Jana Krasickiego w Dęblinie. Inne źródło podaje, że dołączenie miało miejsce 1 lipca 1960 r., a nazwa jednostki zmieniła się na 64 Pułk Szkolny z Przasnysza Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. Jana Krasickiego w Dęblinie. Po zmianie podporządkowania pułk kontynuował szkolenie podchorążych OSL-4 z Dęblina oraz oficerów słuchaczy OSL-4 i OSL-5 na samolocie TS-8 Bies. Dodatkowo, pułk szkolił uczniów z LPW-2 jako kandydatów do OSL.
27 listopada 1960 r. pułk otrzymał sztandar, fundowany przez społeczność Powiatu Przasnysz, wręczony przez ministra Obrony Narodowej gen. bryg. Władysława Szczepuchę. Po rozformowaniu pułku w grudniu 1963 r. sztandar został przekazany do Inspektoratu Lotnictwa, a 19 lipca 1966 r. do Muzeum Wojska Polskiego.
W 1961 r. pułk przeszedł reorganizację. Nowy etat nr 20/506 przewidywał 568 żołnierzy i 1 pracownika cywilnego (według innego źródła – 563 żołnierzy i 17 pracowników cywilnych).
W wyniku reorganizacji pułk składał się z dwóch eskadr szkolnych w strukturze dywizjonu lotniczego, dwóch eskadr technicznych w strukturze dywizjonu technicznego, batalionu zaopatrzenia oraz dywizjonu dowodzenia lotami.
Rozformowanie 64 pułku, 2 Ośrodek Rozpoznania Radioelektronicznego
24 listopada 1963 r. podczas uroczystej zbiórki jednostki przekazano sztandar i kronikę do OSL im. Jana Krasickiego w Dęblinie, a 16 grudnia 1963 pułk został rozformowany.
Od 1964 r. w Przasnyszu w obiektach zajmowanych wcześniej przez pułk stacjonował 2 Ośrodek Rozpoznania Radioelektronicznego. Na mocy decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia 1 stycznia 2003 roku powstał 2 Ośrodek Radioelektroniczny na bazie 2 Pułku Radioelektronicznego, który funkcjonuje do dziś.
Struktura, skład dowództwa, dowódcy pułku
Struktura pułku 1958
Pułk składał się z następujących komórek organizacyjnych:
dowództwo
sztab
70 Batalion Lotniczo-Techniczny Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. F. Żwirki i S. Wigury (JW 3521) podległy JW 4844
sekcja polityczna
dwie eskadry szkolne lotniczo-techniczne
dział techniczny obsługi samolotów
polowy warsztat lotniczy
Struktura pułku 1961
Pułk po reorganizacji składał się z:
dowództwo
sztab
sekcja polityczna
dwie eskadry szkolne
batalion zaopatrzenia
dywizjon techniczny
dział techniczny obsługi samolotów
polowy warsztat lotniczy
dywizjon dowodzenia lotami
Dowództwo pułku 1958
Pierwszy skład dowództwa:
dowódca – mjr pil. Bolesław Andrychowski
szef sztabu – kpt. Władysław Pacholak
zastępca dowódcy ds. politycznych – por. Henryk Gałęzowski (od sierpnia 1958 r. mjr Władysław Wojtaszewski)
zastępca dowódcy ds. szkolenia lotniczego – kpt. pil. Zbigniew Starosz (czpo)
zastępca dowódcy ds. liniowych – kpt. Jan Dłuski
dowódca 70 Batalionu Lotniczo-Technicznego Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. F. Żwirki i S. Wigury (JW 3521) – kpt. Tadeusz Gołębiowski
pomocnik dowódcy ds. eksploatacyjnych – kpt. inż. Leopold Żukowski
pomocnik dowódcy/starszy nawigator pułku – kpt. pil. Zbigniew Starosz
dowódca 1 Eskadry – kpt. pil. Leszek Jaworski
zastępca dowódcy, szef sztabu 1 Eskadry – kpt. pil. Edward Siedlaczek
nawigator eskadry – kpt. pil. Zofia Andrychowska
dowódca 2 Eskadry – mjr pil. Tadeusz Gawryjołek
zastępca dowódcy, szef sztabu 2 Eskadry – kpt. pil. nawig. Stanisław Wypasek
kierownik GICh – kpt. lek. med. Zygmunt Gwardys
Dowództwo pułku 1963
Ostatni skład dowództwa:
dowódca – mjr pil. Leszek Jaworski
szef sztabu – mjr Władysław Pacholak
zastępca dowódcy ds. politycznych – mjr mgr Józef Wojsław
zastępca dowódcy ds. szkolenia lotniczego – mjr pil. Tadeusz Gawryjołek
zastępca dowódcy ds. liniowych – mjr Jan Dłuski
zastępca dowódcy ds. zaopatrzenia – mjr Władysław Dębicki
zastępca dowódcy ds. technicznych – mjr inż. Leopold Żukowski (czpo)
starszy nawigator pułku – kpt. pil. Zbigniew Starosz
dowódca 1 Szkolnej Eskadry – kpt. pil. Edward Siedlaczek
zastępca dowódcy, szef sztabu 1 Szkolnej Eskadry – kpt. pil. Eugeniusz Betlejemski
nawigator eskadry – kpt. pil. Zofia Andrychowska
dowódca 2 Szkolnej Eskadry – kpt. pil. Zenon Kwiatkowski
zastępca dowódcy, szef sztabu 2 Szkolnej Eskadry – kpt. pil. nawig. Stanisław Wypasek
dowódca dywizjonu technicznego – mjr inż. Leopold Żukowski
dowódca dywizjonu dowodzenia lotami – kpt. Józef Skowroński
dowódca batalionu zaopatrzenia – mjr Adam Baca
kierownik GICH – kpt. lek. med. Zygmunt Gwardys
Dowódcy pułku
mjr pil. Bolesław Andrychowski (1958)
mjr pil. Kazimierz Ciepiela (1958–1960)
ppłk pil. Bolesław Andrychowski (1960–1963)
mjr pil. Leszek Jaworski (1963).
Uzbrojenie, samoloty, wypadki, lotnisko
Samoloty
W pułku użytkowane były następujące samoloty:
Jak-11 →?
Junak-3 →?
Jak-12M → 1
Lisunow Li-2 → 1
TS-8 Bies → 44, o numerach:
z I serii produkcyjnej: 1E-0101, 1E-0102, 1E-0104
z II serii produkcyjnej: 1E-0202, 1E-0203, 1E-0205, 1E-0206, 1E-0207
z III serii produkcyjnej: 1E-0301, 1E-0303, 1E-0304, 1E-0305, 1E-0306, 1E-0315
z IV serii produkcyjnej: 1E-0413, 1E-0414, 1E-0415, 1E-0417, 1E-0418, 1E-0424, 1E-0430
z V serii produkcyjnej: 1E-0502, 1E-0503, 1E-0504, 1E-0505, 1E-0513, 1E-0516, 1E-0519, 1E-0520, 1E-0523, 1E-0524
z VI serii produkcyjnej: 1E-623
z VII serii produkcyjnej:?
z VIII serii produkcyjnej: 1E-0826, 1E-0827
z IX serii produkcyjnej: 1E-0902, 1E-0905, 1E-0913, 1E-0914, 1E-0918, 1E-0920, 1E-0923, 1E-0930, 1E-0936
z X serii produkcyjnej: 1E-1013.
Lotnisko
Lotnisko trawiaste, położone 1 km na wschód od Przasnysza, miało pas startowy o długości 800 m, w kierunku 115/295. Wysokość lotniska wynosiła 117 m n.p.m., a jego powierzchnia przekraczała 300 ha. W okresie powojennym lotnisko było użytkowane przez jednostki lotnicze LWP. 64 Lotniczy Pułk Szkolny stacjonował na nim od 1958 do 1963 roku. Po rozformowaniu pułku w grudniu 1963 r. obiekty na lotnisku przejął 103 Pułk Lotniczy Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (JW 1159), przekształcając je w lotnisko zapasowe.
Wypadki
W dniu 16 maja 1958 r. w wyniku uderzenia śmigła zginął sierż. Jan M.
18 czerwca 1959 r. podchorąży Kazimierz Ch. na samolocie TS-8 Bies, z powodu uszkodzenia steru wysokości, lądował awaryjnie, co zakończyło się pożarem i całkowitym zniszczeniem samolotu; pilot nie odniósł obrażeń.
24 września 1963 r. kandydat z L.P.W. Józef G. w czasie samodzielnego lotu przy lądowaniu częściowo rozbił samolot TS-8 Bies.
Wydarzenia – uroczystości, awanse, zawody sportowe, szkolenie
W połowie kwietnia 1958 r. do 64 Lotniczego Pułku Szkolnego im. Żwirki i Wigury w Przasnyszu, będącego częścią Radomskiej OSL, przybyła grupa 30 podchorążych, którzy po zdaniu egzaminów rozpoczęli szkolenie lotnicze na samolotach tłokowych, z nalotem wynoszącym 70 godzin. Do szkolenia dołączyło także 27 oficerów słuchaczy z OSL z Radomia i Dęblina. Zgodnie z planem, podchorążowie nie mogli latać więcej niż 3 godziny dziennie na samolotach Jak-11, Jak-18 i Junak-3. Przydzielono ich do 1 szkolnej eskadry lotniczej, podczas gdy oficerowie słuchacze trafili do 2 szkolnej eskadry lotniczej. 4 maja 1958 r. odbyły się pierwsze loty podchorążych na lotnisku w Sierakowie, pod dowództwem mjr. pil. Bolesława Andrychowskiego.
W sierpniu 1958 r. rozformowano 63 ps-b. Pułk, który stacjonował w Nowym Glinniku, gdzie dowództwo sprawował mjr pil. Kazimierz Ciepiela. Został on skierowany do Przasnysza i objął dowództwo 64 Lotniczego Pułku Szkolnego, natomiast mjr pil. Bolesław Andrychowski został jego zastępcą ds. szkolenia lotniczego.
28 sierpnia 1958 r. za zgodą Zarządu Wojsk Lotniczych zorganizowano Wieczorowe Liceum Ogólnokształcące, które otrzymało nr 114 z klasą X i XI.
Pod koniec września 1958 r. kadra instruktorska 64 Pułku Szkolnego przyjęła egzamin końcowy od grupy podchorążych, którzy ukończyli cykl szkolenia trwający od wiosny na samolotach Junak-3 i Jak-11. 29 i 30 września 1958 r. odbył się egzamin końcowy z techniki pilotowania. Spośród 30 podchorążych, 21 zdało, w tym 11 z oceną bardzo dobrą. 30 września 1958 roku wizytował pułk płk pil. Juliusz Szwarc z OSL-5 w Radomiu.
12 października 1958 r. miała miejsce uroczystość z okazji Święta WP, podczas której dowódca pułku wręczył wyróżnienia dla kadry. Odznaczenia Brązowym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” otrzymali: por. pil. Stanisław Boczar, por. pil. Henryk Pięta, por. pil. Tadeusz Wiącek, por. pil. Kazimierz Wnuk; Srebrnym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” odznaczono kpt. inż. Stanisława Władysława Fechnera. Na stopień kapitana pilota mianowano por. pil. Zofię Andrychowską.
28 października 1958 r. na podstawie rozkazu MON zwolniono do rezerwy 39 żołnierzy.
W listopadzie 1958 r. kadra instruktorska uczestniczyła w szkoleniu kondycyjnym w Wojskowym Ośrodku Szkoleniowo-Kondycyjnym w „Groniku” koło Zakopanego.
Na koniec listopada w OSL-5 w Radomiu, w tym także w pułku w Przasnyszu, rozpoczęto wprowadzanie zmian w umundurowaniu. Nowe mundury, szyte ze stalowoszarej gabardyny, miały nawiązywać do polskich tradycji lotniczych. Mundur nie miał czarnych lampasów na mankietach kurtki i przy szwach bocznych spodni, ani czarnej wypustki przy denku czapki. Na prawym ramieniu znajdowały się srebrzyste akselbanty oficerskie z pojedynczym warkoczem, a na lewym boku, przypięty pod kurtką, noszono kordzik wzoru 1958. Proces przemundurowania trwał od listopada 1958 do końca 1959 roku.
23 sierpnia 1959 r. odbyła się uroczystość z okazji Święta Lotnictwa. Zbiórka kadry pułku miała miejsce na placu apelowym jednostki, w której uczestniczyły miejscowe władze, młodzież szkolna oraz ORW. Okolicznościowe przemówienie wygłosił mjr pil. Kazimierz Ciepiela.
We wrześniu 1959 roku OSL-5 w Radomiu odwiedziła delegacja Armii Radzieckiej na czele z generałem Iwanem Turkielem, Dowódcą Lotnictwa Strategicznego ZSRR, który zapoznał się z bazą dydaktyczną i osiągnięciami uczelni. Na zakończenie wizyty odbyło się spotkanie z kadrą OSL-5, w którym uczestniczyli dowódcy mjr pil. Kazimierz Ciepiela oraz mjr pil. Bolesław Andrychowski.
11 października 1959 roku, na zakończenie praktycznego szkolenia, podchorążowie III roku zdawali egzamin końcowy z techniki pilotowania. Wykonali przelot na trasie Przasnysz – Radom, gdzie nad lotniskiem OSL w Radomiu odbyła się defilada powietrzna na TS-8 Bies. Tego dnia wizytowali OSL-5 w Radomiu gen. dyw. pil. Jan Frey-Bielecki i gen. bryg. pil. Jan Raczkowski, którzy przeglądali stan wyszkolenia oficerów-słuchaczy oraz podchorążych radomskiej szkoły, przeszkolonych w pułkach OSL-5. W defiladzie powietrznej wzięło udział 26 pilotów, prezentujących pilotaż indywidualny oraz grupowy w układzie „romb” na samolotach odrzutowych typu Lim-1. Na zakończenie defilady ppor. pil. inst. Andrzej Werenicz zaprezentował pilotaż indywidualny. W wydarzeniu uczestniczył dowódca 64 Lotniczego Pułku Szkolnego im. Żwirki i Wigury, mjr pil. Kazimierz Ciepiela, oraz jego zastępca, mjr pil. Bolesław Andrychowski.
W grudniu 1959 roku, podczas rocznej odprawy, dowódca pułku mjr pil. Kazimierz Ciepiela podsumował wyniki szkoleniowe podchorążych, słuchaczy oficerów oraz instruktorów.
17 stycznia 1960 roku odbyła się uroczystość z okazji wyzwolenia Warszawy na terenie pułku.
Na początku 1960 roku oddano do użytku budynki mieszkalne nr 41 i 42. Duża w tym zasługa dowódcy pułku, mjr pil. Kazimierza Ciepieli, oraz jego zastępców: mjr pil. Bolesława Andrychowskiego, mjr Mieczysława Wojsława i innych oficerów.
W kwietniu 1960 roku odbył się występ artystów Moskiewskiego Teatru Estrady w MDK, w którym uczestniczyli mieszkańcy i kadra pułku z rodzinami.
W maju 1960 roku Minister Obrony Narodowej gen. broni Marian Spychalski wizytował radomską uczelnię, towarzyszyli mu Szef Sztabu Generalnego gen. broni Jerzy Bordziłowski, Dowódca Wojsk Lotniczych – gen. dyw. pil. Jan Frey-Bielecki oraz Dowódca Lotnictwa Operacyjnego gen. bryg. pil. Jan Raczkowski. Minister zwiedził obiekty szkoły oraz szpital wojskowy, potwierdzając wysoki poziom szkoleniowy. W spotkaniu uczestniczył także dowódca 64 Lotniczego Pułku Szkolnego im. Żwirki i Wigury, mjr pil. Kazimierz Ciepiela.
1 lipca 1960 roku, w związku ze zmianą podporządkowania, odbyła się uroczystość na stadionie miejskim w Przasnyszu. W uroczystości wzięły udział władze miasta, zaproszeni goście oraz mieszkańcy. Dowódcą 64 Pułku Szkolnego Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. J. Krasickiego z Dęblina został mjr pil. Kazimierz Ciepiela, dotychczasowy dowódca.
22 lipca 1960 roku odbyła się uroczystość z okazji Święta Odrodzenia Polski. Uroczystą zbiórkę pułku zaplanowano na placu apelowym przed budynkiem nr 7. W tym dniu nastąpiła zmiana dowódcy: mjr pil. Kazimierz Ciepiela przekazał obowiązki mjr pil. Henrykowi Bolesławowi Andrychowskiemu. Uroczystość odbyła się zgodnie z wojskowym ceremoniałem.
12 października 1960 roku miała miejsce uroczystość wojskowa z okazji Święta Wojska Polskiego. Zbiórka pułku odbyła się na placu apelowym. Uroczystość zaszczyciły lokalne władze, a także młodzież szkolna. Dowódca pułku wręczył wyróżnienia, awanse i nagrody. Mianowani do stopnia majora byli: szef sztabu pułku kpt. Władysław Pacholak; do stopnia kapitana pilota: por. pil. Stanisław Boczar; do stopnia kapitana: por. Zygmunt Przybylski; do stopnia porucznika pilota: ppor. pil. Zenon Lepka, ppor. pil. Jerzy Michalak oraz inni. Na uroczystości wręczono także medale i odznaczenia.
W lutym 1961 roku kadra instruktorska wzięła udział w szkoleniu w Wojskowym Ośrodku Szkoleniowo-Kondycyjnym w Groniku koło Zakopanego.
22 lipca 1961 roku odbyła się uroczystość z okazji Święta Odrodzenia Polski na placu apelowym przed budynkiem nr 7. Uczestniczyły w niej lokalne władze oraz młodzież szkolna. Przemówienie wygłosił ppłk pil. Henryk Bolesław Andrychowski, a w dalszej części miały miejsce awanse i wyróżnienia dla kadry.
23 sierpnia 1961 roku obchodzono Święto Lotnictwa.
W sierpniu i wrześniu 1961 roku kadra instruktorska odbyła letnie szkolenie w Wojskowym Ośrodku Szkoleniowo-Kondycyjnym w Mrągowie.
12 października 1961 roku odbyła się uroczystość z okazji święta Ludowego Wojska Polskiego. Zbiórka pułku miała miejsce na placu apelowym, w której uczestniczyły lokalne władze oraz młodzież. Dowódca pułku wręczył wyróżnienia, awanse, dyplomy oraz nagrody. Wyróżniono między innymi dowódcę dywizjonu technicznego, kpt. inż. Leopolda Żukowskiego oraz innych oficerów, którzy otrzymali awanse.
8 lutego 1962 roku powołano Oficerski Sąd Honorowy, którego przewodniczącym został kpt. pil. Edward Siedlaczek.
W dniach 15–16 lutego 1962 roku przeprowadzono pracę terenową przez sztab OSL-4 z Dęblina w pułku.
W marcu 1962 roku kadra instruktorska 2 Szkolnej Eskadry odbyła szkolenie w Wojskowym Ośrodku Szkoleniowo-Kondycyjnym w Groniku koło Zakopanego.
22 lipca 1962 roku w Przasnyszu odbyła się uroczystość odsłonięcia pomnika z okazji 535. rocznicy nadania praw miejskich Przasnyszowi. Uczestniczyły w niej pododdziały 64 Lotniczego Pułku Szkolnego. Pomnik przedstawia istotne wydarzenia z historii miasta. Uroczystość zaszczycił dowódca pułku ppłk pil. Bolesław Andrychowski, a wokół pomnika zgromadzili się przedstawiciele władz i zaproszeni goście.
7 sierpnia 1962 roku por. Jerzy Nowak objął stanowisko zastępcy dowódcy DDL ds. politycznych.
23 sierpnia 1962 roku odbyła się uroczystość z okazji Święta Lotnictwa, zorganizowana w Powiatowym Domu Kultury, gdzie wystąpili soliści Centralnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego.
29 i 30 sierpnia 1962 roku kadra instruktorska 64 Lotniczego Pułku Szkolnego przyjęła egzamin od podchorążych I roku grup 303 i 304, według 15-godzinnego programu. Egzamin z techniki pilotowania na TS-8 Bies zakończył się sukcesem dla całej grupy.
1 września 1962 roku dowódca pułku uczestniczył w inauguracji roku szkolnego w Szkole Podstawowej nr 1 im. Władysława Broniewskiego. W związku z trudnościami lokalowymi w budynku sztabu pułku odbywały się lekcje dla niektórych klas. Dowódca oraz kadra byli aktywnymi społecznikami. Uroczystość inauguracji roku szkolnego zbiegła się z przeniesieniem szkoły do nowego budynku. Uczestniczyli w niej zaproszeni goście, a nowy program nauczania wprowadzono w klasach I–IV. 64 Lotniczy Pułk Szkolny przejął patronat nad Komitetem Opiekuńczym w szkole, organizując prelekcje, co promowało lotnictwo. Dowództwo jednostki nawiązało współpracę z nauczycielami, organizując wizyty w pułku oraz na lotnisku.
12 października 1962 roku odbyła się uroczystość wojskowa z okazji Święta Wojska Polskiego. Dowódca pułku wręczył wyróżnienia, awanse i nagrody. Na podstawie rozkazu MON mianowani do stopnia majora pilota byli kpt. pil. Leszek Jaworski, kpt. Jan Dłuski oraz inni oficerowie.
W październiku i listopadzie 1962 roku personel latający przeszedł szkolenie szybowcowe w Wyczynowej Szkole Szybowcowej w Lisich Kątach.
W jesiennej sesji egzaminacyjnej, przeprowadzanej od 2 do 17 listopada 1962 roku przez OSL-4, pułk uzyskał średnią ocenę 4,27, a szczególnie wyróżniły się grupy pilotów 1 i 2 Szkolnej Eskadry. Najlepsze wyniki osiągnięto w przedmiotach takich jak nawigacja, radionawigacja oraz przedmioty ogólnowojskowe.
W grudniu 1962 roku podsumowano wyniki szkoleniowe w pułku podczas rocznej odprawy.
W marcu 1963 roku odbyły się zawody w podnoszeniu ciężarów w OSL Dęblinie, w których reprezentacja pułku zajęła pierwsze miejsce.
30 kwietnia 1963 roku w Przasnyszu odbyła się uroczystość pożegnania ppłk pil. Bolesława Andrychowskiego i przyjęcia obowiązków przez mjr pil. Leszka Jaworskiego. Uroczystość zaszczyciły władze, młodzież oraz mieszkańcy. Ppłk Andrychowski został odznaczony przez Inspektora Lotnictwa.
25 maja 1963 roku z okazji 20-lecia WP w Powiatowym Domu Kultury odbył się występ artystyczny Zespołu Estradowego Wojsk Lotniczych.
29 lipca 1963 roku mjr mgr Józef Wojsław ukończył kurs pilotażu na samolotach TS-8 Bies, uzyskując tytuł pilota.
12 października 1963 roku miała miejsce uroczystość wojskowa z okazji święta Ludowego Wojska Polskiego, będąca jedną z ostatnich w pułku. Dowódca pułku wręczył wyróżnienia oraz awanse, a także podsumował działalność pułku przed jego rozformowaniem.
24 listopada 1963 roku miała miejsce uroczysta zbiórka stanu osobowego JW 4844, podczas której przekazano sztandar i Kronikę do OSL im. Jana Krasickiego w Dęblinie.
Po rozformowaniu 64 Lotniczego Pułku Szkolnego, w 1964 roku w Przasnyszu stacjonowała JW 4420 (2 Ośrodek Rozpoznania Radioelektronicznego). Na mocy decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia 1 stycznia 2003 roku powstał 2 Ośrodek Radioelektroniczny, który działa do dziś.
Przasnysz jako garnizon
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945–2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011, s. 166–167. ISBN 978-83-1112-14-09.
Józef Zieliński (red.): Dowódcy pułków lotnictwa polskiego 1921 – 2000. Poznań: Redakcja Czasopism WLOP, 2001, s. 18–20, 91–92, 250–251, 689. ISBN 83-909008-6-6.
Józef Zieliński, Marian Mikołajczuk: Historia polskiego lotnictwa wojskowego 1945 -1962. Warszawa: ZP Grupa Sp. z o.o.; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2010, s. 366–369. ISBN 978-83-61529-78-1.
Marian Mikołajczuk (red.): Lotnicze tradycje Białej Podlaskiej. Warszawa: ZP Grupa Sp. z o.o., 2008, s. 130–131. ISBN 978-83-926606-7-5.
Marian Mikołajczuk, Mieczysław Różański: Pułki Lotnictwa Polskiego 1945–2000, 66.Lotniczy Pułk Szkolny. Warszawa: ROSSAGRAPH, 2004, s. 20–21. ISBN 83-89717-65-4.
Janusz Ziółkowski, Andrzej Marciniuk: Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych, 75 lat Dęblińskiej Szkoły Orląt. Toruń-Dęblin: Adam Marszałek, 2001, s. 86–87, 187. ISBN 83-7174-711-X.
Andrzej A. Marciniuk: Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych, Zeszyty Naukowe, Radom Zasłużony Ośrodek Wojskowego Szkolnictwa Lotniczego, Materiały z Konferencji Naukowej 15–16 IV 2005 r, Dęblin: Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych, 2006, s. 26–156, ISSN 1641-9723.
Jan Celek (red.): Wyższa Oficerska Szkoła Lotnicza im. Jana Krasickiego. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej, 1979, s. 434–435. ISBN 83-11-06169-6.
Tadeusz Dalecki (red.): Orlice. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej, 1982, s. 290–291. ISBN 83-11-06694-9.
Aleksander Drwęcki (red.): Monografia Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 w Przasnyszu 1918–1998. Przasnysz: Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Przasnyszu, Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe im. Adama Chętnika, 1998, s. 87–89. ISBN 83-86122-36-6.
Edward Kocent-Zieliński (red.): Łódzkie samoloty inżyniera Sołtyka. Warszawa: ZP Grupa Sp. z o.o., 2010, s. 172–176.
L. Woroniecki (red.): Oficerska Szkoła Lotnicza w Radomiu 1951–1964. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej, 1967, s. 59–60; mps. Biblioteka WAP, obecnie Akademia Obrony Narodowej.
D. Kondej (red.): Oficerska Szkoła Lotnicza im. kpt. pil. F. Żwirki i inż. S. Waligóry w Radomiu 1951–1964. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej, 2000, s. 56; mps. Biblioteka Akademii Obrony Narodowej.
Zdzisław Żwirek (red.): Osobisty dziennik lotów ppłk. pil. Zdzisława Żwirka JW 4844 OSL-5 Radom, OSL-4 Dęblin. Przasnysz: Ministerstwo Obrony Narodowej, 1958 – 1963. Brak numerów stron w książce.
TPZP, Muzeum Historyczne w Przasnyszu, JW 5699: Tradycje Niepodległościowe na Północnym Mazowszu w IX i XX wieku. Przasnysz: Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Przasnyskiej, Forteca, 2003, s. 7–11, 53. ISBN 83-917719-1-2. Sprawdź autora: 1.
Radosław Waleszczak (red): Przasnysz i powiat przasnyski w latach 1866–1939 Zarys dziejów. Przasnysz: Rada Miejska w Przasnyszu, 1999, s. 371. ISBN 83-911209-0-2.
Tadeusz Kmiecik (red): Polskie lotnictwo wojskowe 1945–1962: organizacja, szkolenie i problemy kadrowe. Warszawa: 2002. ISBN 83-87226-29-7. Brak numerów stron w książce.
Linki zewnętrzne