63 Gwardyjska Brygada Pancerna
63 Gwardyjska Brygada Pancerna (ros. 63-я гвардейская танковая бригада) to jednostka pancerna Armii Czerwonej z czasów II wojny światowej, która brała udział w walkach przeciwko wojskom niemieckim, w tym na terenach polskich.
Jednostka ta, znana również jako 63 BPancGw, została powołana do życia na mocy rozkazu z dnia 28 października 1943 poprzez przekształcenie 244 Brygady Pancernej w jednostkę gwardyjską.
Jej działania bojowe w walce przeciwko wojskom III Rzeszy prowadziły z obszaru Równego m.in. przez Tarnopol, Kołomyję, Lwów, Sambor, Sandomierz, Chęciny, Ścinawę, Żary, Krapkowice oraz Drezno, kończąc na obszarze czeskiej Pragi.
W trakcie ofensywy styczniowej brygada, dowodzona przez płk Michała Fomiczewa, po przełamaniu oporu wojsk niemieckich, w godzinach popołudniowych dnia 18 stycznia 1945, wspólnie z 61 Gwardyjską Brygadą Pancerną, zdobyła Bełchatów.
Dowództwo brygady
Dowódcy:
- płk Borys Jeremiejew (01.10.1943 – 29.02.1944)
- płk Michaił Fomiczow (01.02.1944 – 15.06.1945)
Szefowie sztabu:
- ppłk Jakow Baranow (01.11.1943 – 11.04.1945)
- mjr Iwan Czernysz (11.04.1945 – 15.06.1945)
Struktura organizacyjna
- 1 batalion czołgów
- 2 batalion czołgów
- 3 batalion czołgów
- zmotoryzowany batalion piechoty (Моторизованный батальон автоматчиков) i inne
Przypisy
Bibliografia
Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.