62 Kompania Specjalna
To jednostka dalekiego rozpoznania Sił Zbrojnych PRL oraz RP.
Została utworzona na mocy rozkazu szefa Inspektoratu Szkolenia m 0041 I/MON z dnia 10 listopada 1967 roku, na bazie wyodrębnionych pododdziałów 1 Batalionu Szturmowego z Dziwnowa, jako kompania rozpoznania specjalnego dla armii. Jej zadaniem było prowadzenie dalekiego rozpoznania na rzecz armii wystawianej przez Śląski Okręg Wojskowy. Siedzibą kompanii był Bolesławiec. Od 1990 roku w jej skład wchodził rozpoznawczy pluton kadrowy. Kompania została rozformowana w sierpniu 1994 roku.
Struktura organizacyjna
- dowództwo i zespół dowodzenia
- trzy plutony rozpoznawcze (jeden skadrowany)
- pluton płetwonurków (skadrowany)
- pluton łączności
- drużyna transportowo-gospodarcza
- drużyna remontowa
- spadochroniarnia
Stan osobowy wynosił 116 żołnierzy w czasie „P” oraz 252 żołnierzy w czasie „W”. W czasie wojny kompania wystawiała 12 grup rozpoznawczych oraz 3 grupy bojowe płetwonurków (każda składająca się z 7-8 żołnierzy).
Dowódcy kompanii
- kpt. Stefan Markowicz
- ppłk Bronisław Gronowski
- ppłk Andrzej Żdan
- mjr/ppłk Edward Mroczek
- kpt. Kazimierz Dziadek
- mjr Ryszard Marciniec
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Hubert Królikowski: 1 Batalion Szturmowy. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2007. ISBN 978-83-925676-1-5. Brak numerów stron w książce.