(617) Patroclus – planetoida należąca do grupy trojańczyków Jowisza z obozu trojańskiego.
Odkrycie
Planetoida ta została odkryta 17 października 1906 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez niemieckiego astronomię Augusta Kopffa. Jej nazwa wywodzi się od mitologicznego wojownika Patroklosa, bohatera Iliady Homera.
Orbita
Orbita (617) Patroclusa jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 22,0°. Czas potrzebny na jeden pełny obieg wokół Słońca wynosi 11 lat i 347 dni, przy średniej odległości 5,23 j.a. od Słońca. Mimośród tej orbity wynosi 0,138.
Jako trojańczyk, (617) Patroclus porusza się wokół Słońca zawsze 60° za Jowiszem, znajdując się w punkcie libracji L5 Lagrange’a.
Właściwości fizyczne
Średnica (617) Patroclus wynosi około 122 km, a jego jasność absolutna to 8,19m. Okres obrotu planetoidy wokół własnej osi trwa 4 dni, 6 godzin i 48 minut. Na powierzchni tej planetoidy panuje średnia temperatura wynosząca 110 K.
Podwójność planetoidy
W 2001 roku odkryto, że ta planetoida jest obiektem podwójnym. W tym układzie większy składnik (Patroclus) ma średnicę 122 km, natomiast mniejszy (Menoetius) – około 112 km. System ten jest synchroniczny, co oznacza, że obrót obu składników jest równy ich obiegowi wokół wspólnego środka masy, przez co zawsze są one zwrócone do siebie tymi samymi stronami. Odległość między nimi wynosi około 680 km.
Mniejszy składnik układu początkowo otrzymał oznaczenie prowizoryczne S/2001 (617) 1, które później zostało zmienione na stałe imię Menoetius.
Zobacz też
Lista planetoid 1–1000
lista ponumerowanych planetoid
lista planetoid z księżycami
lista planetoid trojańskich Jowisza – obóz trojański
Bibliografia
(617) Patroclus w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
(617) Patroclus w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
Diagram orbity (617) Patroclus w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
Informacje o układzie planetoidy