600 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

600 Dywizja Piechoty

600 Dywizja Piechoty (niem. 600. Infanterie-Division) – to jedna z niemieckich dywizji piechoty, która powstała w grudniu 1944 roku na poligonie w Münsingen (V Okręg Wojskowy). Była to pierwsza dywizja Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji. W jej skład weszli żołnierze rosyjskiego pochodzenia, rekrutowani z rozwiązanych batalionów Osttruppen oraz z 29 Dywizji Grenadierów SS i 30 Dywizji Grenadierów SS. Na czele 600. DP stanął pułkownik Bojarski, a później generał major Siergiej K. Buniaczenko.

Historia

Dywizja zakończyła swoje szkolenie wiosną 1945 roku i została wysłana pod Kostrzyn nad Odrą, aby zlikwidować sowiecki przyczółek. W połowie kwietnia uczestniczyła w zaciętych, lecz nieudanych walkach z Armią Czerwoną oraz 2 Armią Wojska Polskiego podczas Bitwy pod Budziszynem. Dowódca gen. S. K. Buniaczenko podjął wtedy decyzję o wycofaniu się na południe, w stronę Czech i Austrii, aby poddać się wojskom amerykańskim.

W trakcie tego marszu dotarło do dywizji wezwanie o pomoc od powstańców praskich, ponieważ w Pradze wybuchło powstanie narodowe. Silne jednostki Waffen-SS w mieście i okolicach stanowiły poważne zagrożenie dla słabo uzbrojonych sił powstańczych. W walkach z Niemcami w Pradze w dniach 5-7 maja 1945 roku poległo około 300 żołnierzy własowców. Ostatecznie dywizja musiała się wycofać, gdyż Czesi, dominowani przez komunistów, wycofali swoją prośbę o pomoc w obliczu zbliżających się oddziałów radzieckich oraz czeskiego rozejmu z Niemcami.