60 Białoruski Batalion Schutzmannschaft (ros. 60-й Белорусский полицейский батальон) to kolaboracyjny oddział pomocniczy policji, składający się z Białorusinów, który działał podczas II wojny światowej.
Historia
Batalion został założony w drugiej połowie 1943 roku w Baranowiczach, a jego członkowie zostali przymusowo zwerbowani spośród młodych Białorusinów. Na czele jednostki stał niemiecki oficer Max Eibner, a jedynym białoruskim oficerem był były podchorąży Wojska Polskiego, Wasiliewicz, który pełnił rolę propagandysty. W trakcie inspekcji batalionu przez Franciszka Kuszela, żołnierze zwrócili się z prośbą o interwencję u Niemców w sprawie zezwolenia na noszenie na rękawie munduru tarczki w narodowych kolorach Białorusi. Niemieckie dowództwo długo odmawiało zgody, jednak ostatecznie uległo. Białorusini brali udział w licznych operacjach antypartyzanckich. W połowie 1944 roku batalion, wspólnie z oddziałami niemieckimi i innymi białoruskim batalionami policyjnymi, wycofał się na tereny Polski, gdzie w lipcu został włączony do Schutzmannschaft-Brigade „Siegling”.
Bibliografia
Białoruskie bataliony Schutzmannschaft (jęz. rosyjski)