6 Warszawski Pułk Pontonowy (6 ppont) to jednostka Wojsk Inżynieryjnych Sił Zbrojnych PRL.
Historia pułku
Na mocy rozkazu MON nr 25 z dnia 30 września 1967 roku, 8 pułk pontonowy z siedzibą w Głogowie został przemianowany na 6 Warszawski pułk pontonowy. Pułk zajmował budynki przy ulicy Świerczewskiego 9, a także różne obiekty: „Nosowice” oddalone o około 3 km od koszar, „Serby” o 5 km, „Odrzycko” o 2 km oraz magazyn przy ulicy Głowackiego.
W 1970 roku pułk otrzymał nowoczesny sprzęt i na przełomie lutego i marca zakończono proces przezbrajania na nowy park pontonowy PP-64.
Od 16 marca 1971 roku w składzie pułku funkcjonowała szkoła podoficerska.
W sierpniu 1977 roku 300 żołnierzy pułku wzięło udział w akcji przeciwpowodziowej w województwach: jeleniogórskim, legnickim, wrocławskim i zielonogórskim, trwającej dwa tygodnie.
W kolejnych latach jednostka angażowała się w działania przeciwpowodziowe, między innymi w 1978 roku w województwie legnickim, w 1979 roku w województwie ostrołęckim i wałbrzyskim, w 1982 roku w województwie konińskim, a w 1986 roku ponownie w województwie legnickim i zielonogórskim.
Oprócz działań przeciwpowodziowych, pułk realizował inne zadania na rzecz społeczeństwa i instytucji cywilnych, takie jak budowa mostów w Malczycach w 1981 roku, w Golczycach w 1982 roku, w Siedlisku w 1983 roku, a także szereg przystani i molo na jeziorze Sławskim oraz w Wojnowie i Lginiu.
Jednostka uczestniczyła również w rozminowaniu kraju, w tym w oczyszczaniu poligonu byłej Armii Radzieckiej w rejonie Przemkowa w latach 1992-1995, a także w koszarach i miejscowości Świętoszów w 1992 roku oraz w Ludwikowicach Kłodzkich w 1995 roku.
W przypadku mobilizacji pułk rozwijał 45 batalion desantowo-przeprawowy.
Do kluczowych ćwiczeń, w których brał udział pułk, zaliczają się: „Bóbr-74”, „Łoś-76”, „Luty-77”, „Szop-78”, „Ryś-79”, „Wilk-79”, „Drużba-80”, „Przyjaźń-83”, „Ziemia-86”, „Przyjaźń-87”.
W sierpniu 1995 roku, na podstawie Zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego WP nr 06/Org. z dnia 13 stycznia 1995 roku oraz wykonawczego Zarządzenia Szefa Sztabu ŚOW nr 011/Org. z dnia 1 marca 1995 roku, 6 pułk pontonowy został przekształcony w 6 pułk drogowo-mostowy.
Struktura pułku
Dowództwo i sztab
- 1 batalion pontonowy
- 1 kompania pontonowa
- 2 kompania pontonowa
- pluton dowodzenia
- pluton gospodarczy
- pluton naprawy samochodów
- pluton medyczny
- 2 batalion pontonowy
- 3 kompania pontonowa
- 4 kompania pontonowa
- pluton dowodzenia
- pluton gospodarczy
- pluton naprawy samochodów
- pluton medyczny
- 3 batalion pontonowy
- 5 kompania pontonowa
- 6 kompania pontonowa
- pluton dowodzenia
- pluton gospodarczy
- pluton naprawy samochodów
- pluton medyczny
- batalion budowy mostów
- kompania saperów
- kompania budowy podpór
- kompania przygotowania elementów
- kompania parkowa
- pluton dowodzenia
- pluton naprawy sprzętu inżynieryjnego i samochodowego
- pluton transportowo-gospodarczy
- pluton medyczny
- kompania desantowo-przeprawowa
- kompania dowodzenia
- kompania remontowa
- kompania transportowo-gospodarcza
- pluton medyczny
W 1970 roku pułk został przekształcony na nowy etat – 33/048.
Dowództwo i sztab
- 1 batalion pontonowy
- kompania dowodzenia i zaopatrzenia
- 1. kompania pontonowa
- 2. kompania pontonowa
- 2 batalion pontonowy
- kompania dowodzenia i zaopatrzenia
- 3. kompania pontonowa
- 4. kompania pontonowa
- kompania mostowa
- kompania inżynieryjno-drogowa
- kompania dowodzenia
- kompania remontowa
- kompania zaopatrzenia
- kompania medyczna
- kompania desantowo-przeprawowa
Kadra zawodowa
Dowódcy pułku:
- mjr Zdzisław Barszczewski (1967 – 1970)
- cz. p.o. ppłk Mieczysław Mirowski (1970 – 1971)
- płk Zygmunt Migała (1971 – 1973)
- płk Józef Soja (1973 – 1976)
- płk Jan Polakowski (1976 – 1978)
- płk Józef Bednarz (1978 – 1984)
- płk Henryk Żaba (1984 – 1986)
- płk Mieczysław Buczak (1986 – 1990)
- płk Marian Dąbrowski (1990 – 1992)
- płk Ryszard Gruszka (1992 – 1995)
Sztandar
12 października 1968 roku, z inicjatywy społeczności Ziemi Głogowskiej, ufundowano i wręczono sztandar. W imieniu Rady Państwa wręczył go Szef Wojsk Inżynieryjnych ŚOW, płk Telesfor Kuczko.
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Franciszek Kaczmarski, Stanisław Soroka, Wojska inżynieryjne LWP w latach 1945-1979, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1982, ISBN 83-11-06710-4.
Zdzisław Barszczewski, Władysław Jasieński, Sylwetki saperów, Dom Wydawniczy „Bellona”, Warszawa 2001, ISBN 83-11-09287-7.