6 Siczowa Dywizja Strzelców

6 Siczowa Dywizja Strzelców

6 Siczowa Dywizja Strzelców (ukr. 6-та січова стрілецька дивізія) była jednostką Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej, która działała w ramach 3 Armii Wojska Polskiego. Brała udział w wyprawie kijowskiej w 1920 roku oraz w dalszych starciach przeciwko Armii Czerwonej, w tym w bitwie pod Komarowem.

Formowanie i walki

Dywizja została pierwotnie sformowana w Łańcucie, a następnie w twierdzy w Brześciu nad Bugiem. Z czasem przyjęła nazwę „6 Dywizji Siczowej”, a jej dowódcą był podpułkownik Marek Bezruczko. 22 kwietnia dywizja została podporządkowana 3 Armii Wojska Polskiego i otrzymała rozkaz wymarszu na front. Wówczas liczyła ponad 2000 żołnierzy.

Zgodnie z opinią Lecha Wyszczelskiego, w maju 1920 roku 6 Siczowa Dywizja Strzelców była słabym związkiem taktycznym, dysponującym nielicznymi kadrami, które w dłuższej perspektywie mogłyby osiągnąć stan polskiej dywizji. 12 czerwca 1920 roku liczba żołnierzy w dywizji wynosiła 225 oficerów i 1720 żołnierzy (w tym 301 niewyszkolonych), a 7 listopada 1920 roku stan ten wzrósł do 407 oficerów i 4143 żołnierzy.

W sierpniu 1920 roku dywizja broniła Zamościa przed 1 Armią Konną Budionnego i pozostała na froncie do listopada 1920 roku.

Stan dywizji w lipcu 1920

Dowódca – ppłk szt. gen. Marko Bezruczko

Szef sztabu – płk szt. gen. Wsewołod Zmijenko

  • sotnia sztabowa
  • sotnia oficerska
  • pluton telegraficzny
  • pluton żandarmerii polowej
  • 16 Brygada Piechoty – ppor. Roman Suszko
  • 46 kureń strzelców – kpt. Grigoriak
  • 47 kureń strzelców – kpt. Stefaniszyn
  • 17 Brygada Piechoty – ppor. Woroniew
  • 49 kureń strzelców – kpt. Wergeler
  • 50 kureń strzelców – kpt. Georgiew
  • 6 pułk kawalerii – ppor. Jaroszewski
  • 1 sotnia konna
  • 2 sotnia konna
  • 3 sotnia konna
  • 6 pułk artylerii polowej – kpt. Protiwieński
  • 16 bateria artylerii polowej
  • 17 bateria artylerii polowej
  • 6 kureń techniczny – kpt. Oleksiejew
  • 1 kompania saperów
  • 2 kompania saperów
  • kompania kolejowa
  • kompania (park) amunicyjna
  • 6 zapasowa brygada strzelców

Żołnierze oddziału

Przypisy

Bibliografia

Jacek Legieć: Armia Ukraińskiej Republiki Ludowej w kampanii polsko-bolszewickiej 1920 r.. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2002. ISBN 83-7322-529-3.

Andrij Rukkas: Razem z Wojskiem Polskim. Armia Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1920 roku. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej–Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8098-843-9.

Emilian Wiszka: Szósta Dywizja Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej. Formowanie, szlak bojowy, internowanie; 1920–1924. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2012. ISBN 978-83-231-2926-4.

Lech Wyszczelski: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. Wyd. 1. T. 1. Warszawa: Bellona, 2010, s. 696. ISBN 978-83-11-11934-5.