6 Pułk Strzelców Konnych – pułk jazdy polskiej okresu powstania listopadowego
Pułk został utworzony 26 maja 1831 roku w Chrynkach, znajdujących się w Puszczy Białowieskiej, w czasie intensywnych działań związanych z powstaniem listopadowym.
Walki
Potrzeba wsparcia militarnego dla powstania na Litwie doprowadziła do przyłączenia pułku do korpusu dowodzonego przez gen. Antoniego Giełguda, który prowadził operacje bojowe przeciwko rosyjskim siłom na obszarze Litwy oraz Żmudzi.
Szlak bojowy 6 pułku strzelców konnych obejmował potyczki, które miały miejsce 17 czerwca 1831 roku pod Trokami, 5 lipca 1831 roku pod Użogościem, 6 lipca pod Rosieniem oraz 11 lipca 1831 roku pod Powendeniem.
Pułk zakończył swoje działania bojowe w Nowym Mieście Żmudzkim, przekraczając 15 lipca 1831 roku granicę Prus. W uznaniu za swoje zasługi bojowe, pułk został wyróżniony 1 krzyżem kawalerskim oraz 5 złotymi krzyżami.
Żołnierze pułku
Dowódcy pułku:
- mjr Michał Jackowski (od momentu sformowania do 1 lipca 1831, kiedy to awansował na ppłk)
- mjr Józef Grabowski (od 1 lipca 1831; awans na ppłk 1 września 1831)
Tradycje
Tradycje pułku były kontynuowane w II Rzeczypospolitej przez 6 Pułk Strzelców Konnych im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego, a w III RP przez 6 Kresowy batalion rozpoznawczy z Gubina.
Przypisy
Bibliografia
Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
Bronisław Gembarzewski: Żołnierz polski. Ubiór, uzbrojenie i oporządzenie. Tom IV. Od 1815 do 1831 roku. Warszawa: 1966.
Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie – Królestwo Polskie 1815-1830. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-48-3.
Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.