6 Oddział Lotniczy Sił Zbrojnych Południa Rosji
6 Oddział Lotniczy Sił Zbrojnych Południa Rosji (ros. 6-й авиационный отряд Вооруженных сил Юга России) był jednostką lotniczą Białych podczas wojny domowej w Rosji.
Jednostka została utworzona pod koniec kwietnia 1919 roku w Nowoczerkasku. Na czele oddziału stanął 1 maja tego samego roku sztabskpt. Nikołaj A. Baftałowski. Oddział dysponował 8 samolotami myśliwskimi Sopwith Camel, które zostały dostarczone przez Brytyjczyków. Wśród pilotów znajdowali się m.in. sztabskpt. Bucyłło, por. Turenko, por. Tichomirow, ppor. Aleksandr M. Piszwanow, ppor. Aleksandrs Zariņš, ppor. Biatow oraz kornet Arceułow. Oddział był częścią 1 Dywizjonu Lotniczego płk. Konowałowa, podporządkowanego 1 Korpusowi Armijnemu pod dowództwem gen. Aleksandra G. Kutiepowa.
Od końca lipca lotnicy wspierali Białych w ich ofensywie w kierunku Moskwy, działając w rejonach Biełgorodu, Kurska i Orła. Oddział pełnił kluczową rolę jako siła lotnicza atakujących wojsk. 18 września, w okolicach wsi Patocznaja koło Orła, sztabskpt. N. A. Baftałowski był zmuszony do lądowania z powodu awarii silnika i wpadł w ręce bolszewików, co doprowadziło do tymczasowego objęcia dowództwa przez por. Turenko. Na początku października w oddziale pozostało jedynie 5 sprawnych samolotów.
Za udział w intensywnych walkach o Orzeł, które zakończyły się zdobyciem miasta 13 października, oddział został uhonorowany w rozkazie gen. A. G. Kutiepowa. Następnie lotnicy wspierali wojska 1 Korpusu Armijnego podczas działań odwrotnych. W listopadzie jeden z samolotów, pilotowany przez ppor. Biatowa, został zestrzelony przez ogień dział przeciwlotniczych podczas próby lądowania, a także samolot dowódcy por. Turenko. Nowym dowódcą oddziału został por. Tichomirow.
Na początku 1920 roku oddział znalazł się w Groznego, które wkrótce zostało otoczone przez czeczeńskich partyzantów i wojska bolszewickie. Aby uniknąć niewoli, czterech ostatnich pilotów oddziału (A. M. Piszwanow, A. Zariņš, Wierżbicki i Tichomirow) w marcu tego roku przeleciało na terytorium Demokratycznej Republiki Gruzji, gdzie wstąpili do armii gruzińskiej i zostali przydzieleni jako kierowcy do kompanii samochodowej.
Bibliografia
Marat Chajrulin, Wiaczesław Kondratiew, Военлеты погибшей империи. Авиация в Гражданской войне, Moskwa 2008