(6) Hebe to szósta planetoida odkryta w pasie planetoid pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza.
Odkrycie i nazwa
(6) Hebe została zidentyfikowana przez pruskiego astronoma amatora Karla Ludwiga Henckego 1 lipca 1847 roku w Drezdenku. Nazwa tej planetoidy wywodzi się od greckiej bogini młodości, Hebe, a jej propozycja wyszła od Carla Friedricha Gaussa.
Orbita
Orbita (6) Hebe jest nachylona pod kątem 14,73° do ekliptyki, a jej mimośród wynosi 0,20. Ciało to krąży wokół Słońca w średniej odległości 2,43 au. Peryhelium planetoidy znajduje się w odległości 1,93 au, natomiast aphelium wynosi 2,92 au. Na pełny obieg wokół Słońca Hebe potrzebuje 3 lat i 284 dni.
Właściwości fizyczne
Hebe ma wymiary 205×185×170 km, co czyni ją obiektem o nieregularnym kształcie. Jej albedo wynosi 0,268, a absolutna wielkość gwiazdowa to 5,71m. Okres obrotu planetoidy wynosi 7 godzin i 16 minut, a oś obrotu jest nachylona do płaszczyzny orbity pod kątem 42°. Planetoida składa się głównie ze skał krzemianowych oraz żelazowo-niklowych kompozytów.
Uważa się, że Hebe jest źródłem meteorytów nazywanych chondrytami typu H, wśród których znajduje się meteoryt Pułtusk.
Możliwy księżyc Hebe
5 marca 1977 roku Hebe zakryła gwiazdę Gamma Ceti (jasność 3m). Paul Maley, obserwujący zjawisko z kilkuset kilometrów od głównego pasa zakrycia, dostrzegł dodatkowe półsekundowe zakrycie tej gwiazdy, co sugerowało, że planetoida może posiadać księżyc. Według tej obserwacji obiekt ten miałby średnicę około 20 km i znajdowałby się około 900 km od Hebe w momencie zakrycia. Roboczo nazwano go „Jebe”, jednak dotychczas nie potwierdzono jego istnienia.
Zobacz też
- lista planetoid 1–1000
- lista ponumerowanych planetoid
- meteoryt Pułtusk
Przypisy
Bibliografia
(6) Hebe w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
(6) Hebe w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
Diagram orbity (6) Hebe w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)