6 Dywizjon Kawalerii
6 Dywizjon Kawalerii był jednostką rozpoznawczą Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.
Formowanie 6 Dywizjonu Kawalerii rozpoczęło się na początku września 1941 roku w Tockoje. Dywizjon wchodził w skład 6 Lwowskiej Dywizji Piechoty i miał liczyć 11 oficerów oraz 310 szeregowych. Warto jednak zaznaczyć, że brakowało mu zarówno koni, jak i uzbrojenia. 12 listopada 1941 roku rozpoczęto tworzenie 3 szwadronu, co było ściśle związane z planami przekształcenia dywizjonu w 1 Pułk Ułanów Krechowieckich. Zgodnie z „Kroniką” w składzie dywizjonu funkcjonowały także dwa plutony zwiadowców konnych. 16 stycznia 1942 roku, na mocy rozkazu dowódcy Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR (L.dz.650/Org.Tj./42), z 6 i 7 dywizjonu kawalerii oraz pułku kawalerii 5 DP powstał 1 Pułk Ułanów Krechowieckich.
Organizacja i obsada personalna dywizjonu
Dowódca dywizjonu – rtm. Witold Uklański „krechowiak”
Adiutant – ppor. rez. kaw. Zygmunt Dzierżewicz z 1 puł.
Dowódca 1 szwadronu – por. Jerzy Roszkowski z 5 puł.
Dowódca 2 szwadronu – por. Zygmunt Barcicki z 13 puł.
Dowódca 3 szwadronu – rtm. Kazimierz Garbacki „krechowiak”, który w wrześniu 1939 roku dowodził szwadronem w 101 puł.
Dowódca plutonu ckm – ppor. Jarosław Salmonowicz z 16 puł.
Przypisy
Bibliografia
- Bohdan Królikowski: Kres ułańskiej epopei: szkice do dziejów kawalerii rozpoznawczej i pancernej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1939–1947. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 2007. ISBN 83-7306-332-3.
- Andrzej Suchcitz: Dzieje 1 Pułku Ułanów Krechowieckich 1941–1947. Londyn: Koło Krechowiaków, 2002. ISBN 0-948202-99-8.
- Zbigniew Wawer: Znowu w polskim mundurze. Armia Polska w ZSRR sierpień 1941- marzec 1942. Warszawa: Zbigniew Wawer Prod. Film. i Międzynarodowa Szkoła Menedżerów sp.z.o.o., 2001. ISBN 83-86891-71-8.
- Piotr Żaroń: Armia Polska w ZSRR, na Bliskim Wschodzie i Środkowym Wschodzie. Warszawa: KAW RSW „Prasa- Książka – Ruch, 1981.