6 Dywizja Piechoty (niem. 6. Infanterie-Division) to niemiecka dywizja, która działała w czasie II wojny światowej. Uczestniczyła w inwazji na Francję oraz w ataku na Związek Radziecki. Później została przemianowana na 6 Dywizję Grenadierów, a następnie na 6 Dywizję Grenadierów Ludowych.
Formowanie i walki
Dywizja została utworzona w październiku 1934 roku pod tajemniczą nazwą Infanterieführer VI, a sztab stacjonował w Bielefeld. Zgodnie z rozkazem z 15 października 1935 roku, uzyskała oficjalną nazwę 6 Dywizja Piechoty. Działała w ramach VI Okręgu Wojskowego i brała udział w kampanii we Francji oraz w ataku na Związek Radziecki.
W czerwcu 1944 roku dywizja została zniszczona na Białorusi, a jej rozwiązanie ogłoszono 18 lipca 1944 roku. Została jednak odtworzona 25 lipca jako 6 Dywizja Grenadierów (6. Grenadier-Division) z pozostałości oraz 552 Dywizji Grenadierów. 9 października 1944 roku powróciła na front wschodni, nad Wisłę, w rejonie Warki. W tym czasie zmieniono jej nazwę na 6 Dywizję Grenadierów Ludowych. W styczniu 1945 roku dywizja została ponownie zniszczona podczas zimowej ofensywy Armii Czerwonej. Odtworzono ją 10 marca 1945 roku z resztek oraz Dywizji Szkieletowej Drezno, przywracając pierwotną nazwę 6 Dywizja Piechoty. Żołnierze dywizji 8 maja 1945 roku oddali się do niewoli Armii Czerwonej po otoczeniu w rejonie Deutsch-Brot.
Dowódcy dywizji
gen. mjr Wilhelm Keitel: 1 X 1934 – 1 V 1935;
gen. mjr Walter Kuntze: 1 V 1935 – 1 X 1938;
gen. por. Arnold Freiherr von Biegeleben: 1 X 1938 – 11 X 1940;
gen. por. Helge Auleb: 14 X 1940 – 21 I 1942;
gen. por. Horst Großmann: 25 I 1942 – 16 XII 1943;
gen. mjr Egon von Neindorff: 16 XII 1943 – 12 I 1944;
płk Alexander Conrady: 12 I 1944 – 18 I 1944;
płk Günter Klammt: 19 I 1944 – 1 VI 1944;
gen. por. Walter Heyne: 1 VI 1944 – 6 VI 1944;
Struktura organizacyjna
Skład w sierpniu 1939
18 pułk piechoty: sztab i III batalion w Bielefeld, II oraz I rezerwowy i II rezerwowy batalion w Detmold;
37 pułk piechoty: sztab II i III batalionu w Osnabrück, I i rezerwowy batalion w Lingen;
58 pułk piechoty: sztab II i rezerwowego batalionu w Herford, II batalion w Minden, III batalion w Bückeburg, I i rezerwowy batalion w Osnabrück;
6 pułk artylerii: sztab II i III dywizjonu w Osnabrück, I dywizjon w Lingen;
I dywizjon 42 pułku artylerii ciężkiej: miejsce postoju w Minden;
6 batalion pionierów: miejsce postoju w Minden;
6 oddział przeciwpancerny: miejsce postoju w Herford;
6 oddział łączności: miejsce postoju w Bielefeld;
6 oddział obserwacyjny: miejsce postoju w Lemgo;
Skład w lipcu 1944
18, 37 i 58 pułk grenadierów;
6 pułk artylerii, 6 batalion pionierów;
6 batalion fizylierów;
6 oddział przeciwpancerny;
6 oddział łączności;
6 polowy batalion zapasowy;
Przypisy
Bibliografia
Ahlfen von Hans, Der Kampf um Schlesien, b.m.w. 1961;
Buchner Alex, Ostfront 1944. Tscherkassy, Tarnopol, Krim, Witebsk, Bobruisk, Brody, Jassy, Kischinew, b.m.w. i b.d.w.; ISBN 3-89555-101-5;
Carell Paul, Operacja „Barbarossa”, Warszawa 2000; ISBN 83-11-09199-4;
Carell Paul, Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003; ISBN 83-11-09475-6;
Grossmann Horst, Geschichte der rheinisch-westwalischen 6. Infanterie Division, Bad Nauheim 1958;
Grossmann Horst, Rshew. Eckpfeiler der Ostfront, Friedberg, b.d.w.; ISBN 3-7909-0126-1;
Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russua 1941 – 1945, b.m.w. i b.m.r.;
Haupt Werner, Die deutschen Infanterie-Division, b.m.w. 1991; ISBN 3-89555-274-7;
Haupt Werner, Sturm auf Moskau 1941. Der Angriff. Der Schlacht. Der Ruckschlag, b.m.w. i b.r.w.; ISBN 978-3-89555-372-1;
Hinze Rolf, Ostfront 1944, wyd. Spezialausg., 1. Aufl, Stuttgart: Motorbuch-Verlag, 2004; ISBN 3-613-02408-X;
Kurowski Franz, Die Heeresgruppe Mitte. 28 deutsche Divisionen im Feuerhagel der sowjetischen Sommeroffensive 1944, Witebsk. Bobruisk. Minsk, b.m.w. i b.r.w.; ISBN 978-3-89555-412-4;
Samuel Mitcham, Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe, Warszawa: 2009; ISBN 978-83-11-11596-5.