6 Dywizja Kawalerii (ros. 6-я кавалерийская дивизия) to znacząca jednostka kawalerii Armii Czerwonej, która brała udział w wojnie polsko-bolszewickiej.
Formowanie i walki
Dywizja została utworzona na przełomie stycznia i lutego 1919 roku jako 1 Saratowska Dywizja Kawalerii, a od marca przyjęła nazwę 6 Dywizji Kawalerii. W ramach 1 Armii Konnej pod dowództwem Siemiona Budionnego prowadziła działania wojenne przeciwko wojskom Denikina w rejonach Saratowa, Woroneża oraz Charkowa. Od maja 1920 roku brała udział w walkach na froncie polskim. 29 maja, w okolicy Nowo-Żywotowa, rozbiła dwa bataliony 50 pułku piechoty, jednak już 31 maja pod Napadówką nie zdołała przełamać obrony 45 pułku piechoty. W trakcie sowieckiej ofensywy dywizja wyróżniła się w bitwach pod Równem oraz Krasnem. 19 sierpnia doświadczyła porażki pod Żółtańcami w starciu z 1 Dywizją Jazdy. 29 i 30 sierpnia nie przyniosły sukcesu w ataku na Zamość, a dywizja poniosła znaczne straty w bitwie pod Komarowem.
W okresie października i listopada 1920 roku, w składzie 1 Armii Konnej, walczyła przeciwko Siłom Zbrojnym Południa Rosji dowodzonym przez generała Wrangla, biorąc udział w operacjach północnotaurydzkiej i perekopsko-czongarskiej, które zmusiły wojska Wrangla do opuszczenia kraju.
Struktura organizacyjna
Organizacja dywizji w czasie I fazy walk na Ukrainie obejmowała:
- Dowództwo 6 Dywizji Kawalerii
- 1 Brygada Jazdy 6 DK
- 31 pułk kawalerii
- 32 pułk kawalerii
- 2 Brygada Jazdy 6 DK
- 33 pułk kawalerii
- 34 pułk kawalerii
- 3 Brygada Jazdy 6 DK
- 35 pułk kawalerii
- 36 pułk kawalerii
Żołnierze dywizji
Dowódcy dywizji
- Sawielij Niegowora (9 stycznia–26 marca 1919)
- Iosif Apanasienko (26 marca–24 czerwca 1919)
- Siemionow (24 czerwca–14 lipca 1919)
- Boris Sołowjow (p.o. 14–15 lipca 1919)
- Iosif Apanasienko (15 lipca–17 lipca 1919)
- Aleksiej Polakow (p.o. 17 lipca–24 sierpnia 1919)
- Grigorij Baturin (24 sierpnia–3 października 1919)
- Iosif Apanasienko (3 października–3 listopada 1919)
- Siemion Timoszenko (3 listopada 1919–5 sierpnia 1920)
- Iosif Apanasienko (sierpień–październik 1920)
- Jakow Szeko (p.o. 12–27 października 1920)
- Oka Gorodowikow (27 października 1920–22 października 1921)
Komisarze
- Gieorgij Romanow (p.o. 11 kwietnia–4 czerwca 1919)
- Wasilij Bierłow (p.o. 9 lipca–25 sierpnia 1919)
- Jakow Sałtykow (p.o. 27 sierpnia–1 września 1919)
- Siergiej Mieschi (1 września–3 listopada 1919)
- Pawieł Bachturow (4–23 listopada 1919)
- Piotr Gnidin (23 listopada 1919–6 stycznia 1920)
- Wasilij Bierłow (6 stycznia–10 lutego 1920)
- Pawieł Bachturow (12 lutego–5 sierpnia 1920)
- Grigorij Romanow (9–13 sierpnia 1920)
- Winokurow (13 sierpnia–4 września 1920)
- Iwan Szyriajew (p.o. 4–13 września 1920)
- Szepielew (13–28 września 1920)
- Grigorij Romanow (29 września–27 października 1920)
- Michaił Bogdanow (p.o. 27 października–30 listopada 1920)
- Nikita Naletow (p.o. 30 listopada–5 grudnia 1920)
- Iwan Szyriajew (5–18 grudnia 1920)
- Iwanow-Iwanowski (p.o. 18 grudnia 1920–22 kwietnia 1921)
Przypisy
Bibliografia
Mieczysław Biernacki: Działania Armji Konnej Budionnego w kampanji polsko-rosyjskiej 1920 r. 26 V-20 VI 1920. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1924.
Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko – rosyjskiej 1919 – 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.