6 Dywizja Górska
6 Dywizja Górska (niem. 6. Gebirgs-Division) była dywizją górską Wehrmachtu, która powstała 1 czerwca 1940 roku na poligonie Heuberg w Wittenbergii, bazując na 139 pułku piechoty z 3 Dywizji Górskiej. W jej skład wchodzili żołnierze głównie z Bawarii, a także mniejsza liczba Austriaków.
Szlak bojowy
Na początku dywizja stacjonowała we Francji, przygotowując się do planowanej inwazji na Wielką Brytanię. Następnie wzięła udział w kampanii bałkańskiej, zajmując Saloniki oraz Ateny, a w ograniczonym zakresie uczestniczyła w desancie na Kretę. W 1941 roku została przeniesiona do Norwegii, a później do północnej Finlandii. Jej działania w Laponii trwały aż do końca 1944 roku. Po wycofaniu się Finlandii z wojny, 6 Dywizja Górska również opuściła teren Finlandii, kierując się do Norwegii, gdzie pozostała aż do kapitulacji w maju 1945 roku.
Dowódcy dywizji
- Generalmajor Ferdinand Schörner, od 31 maja 1940
- Generalleutnant Christian Philipp, od 17 stycznia 1942
- Generalmajor Max-Josef Pemsel, od 20 sierpnia 1944
- Oberst Josef Remold, od 20 kwietnia 1945
Skład
- 141. pułk strzelców górskich
- 143. pułk strzelców górskich
- 47. batalion przeciwpancerny
- 118. pułk artylerii górskiej
- 96. batalion łączności
- 91. górski batalion inżynieryjny
- 91. batalion zapasowy
- 91. dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe
Przypisy
Bibliografia
Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.