6 Brygada Piechoty UHA
6 Brygada Piechoty UHA to jednostka piechoty Ukraińskiej Armii Halickiej.
Została powołana do życia w lutym 1919 roku z grupy bojowej „Rawa Ruska” oraz częściowo z grupy bojowej „Jaworiw”, przyjmując przydomek „Rawska” i przynależąc do I Korpusu UHA.
Brygada toczyła walki z Polakami na froncie zachodnim, w rejonach Rawa Ruska, Niemirów, Magierów oraz Jaworów. W trakcie ofensywy czortkowskiej brała udział w starciach pod Brzeżanami oraz Złoczowem. Następnie, po przekroczeniu Zbrucza, uczestniczyła w ataku na Kijów, zdobywając Brajłów, Winnicę, Koziatyn, Berdyczów, Ihnatiwkę oraz Swiatoszyn, a 31 sierpnia 1919 roku wkroczyła do Kijowa. Jesienią 1919 roku zatrzymała pod Daszewem i Romanowym Chutorem atak jednostek Sił Zbrojnych Południa Rosji, jednak straciła swoją wartość bojową z powodu epidemii tyfusu.
Na czele Brygady stał kpt. Julijan Hołowinskyj, a później kpt. Wołodymyr Stafiniak.
Struktura Brygady obejmowała 3 bataliony piechoty, pułk artylerii z 4 bateriami (pod dowództwem kpt. R. Frisz), kompanię kawalerii oraz jednostki wsparcia. Po przekroczeniu Zbrucza, liczba żołnierzy i oficerów wynosiła około 2800.
Jeden z batalionów, znany jako Kureniem Huculskim (gdyż w jego skład wchodzili głównie Huculi), zasłynął w walkach na odcinku Chyrów-Przemyśl, w natarciu na Kijów oraz w działaniach w ramach armii URL w rejonie Wapniarki. Dowództwo Kurenia Huculskiego sprawował por. Hryc Hołynśkyj.
Bibliografia
- Maciej Krotofil: Ukraińska Armia Halicka 1918-1920: organizacja, uzbrojenie, wyposażenie i wartość bojowa sił zbrojnych Zachodnio-Ukraińskiej Republiki Ludowej. Toruń: Wyd. A. Marszałek, 2002. ISBN 83-7322-156-5. Brak numerów stron w książce
- „Енциклопедія українознавства”, T. 2, Lwów 2000, s. 466, ISBN 5-7707-4048-5