6 Batalion Powietrznodesantowy

6 Batalion Powietrznodesantowy im. gen. dyw. Edwina Rozłubirskiego (6 bpd)

To pododdział wojsk powietrznodesantowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Historia

27 maja 1957 roku zorganizowano Kurs Instruktorsko-Metodyczny dla Instruktorów Spadochronowych w ramach nowo formowanej dywizji. Po oficjalnym utworzeniu 6 Dywizji Powietrznodesantowej, Kurs został przemianowany 15 czerwca 1957 roku na 9 Szkolny Batalion Powietrznodesantowy. W tym czasie przy batalionie szkolnym pozostawiono także dywizyjny Ośrodek Szkolenia Spadochronowego.

5 listopada 1957 roku do batalionu dołączyli pierwsi poborowi. W styczniu 1958 roku batalion został przeniesiony z Krakowa do koszar w Niepołomicach. 8 stycznia 1958 roku kadra Ośrodka Szkolenia Spadochronowego została wyłączona ze składu batalionu i dołączyła do sztabu dywizji. 5 maja 1958 roku powołano szkołę podoficerską.

Na podstawie zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego WP nr 03/Org. z 3 stycznia 1964 roku, batalion został przekształcony w 6 Ośrodek Szkoleniowo-Mobilizacyjny.

Z kolei na podstawie zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego WP nr 0158/Org. z 26 października 1967 roku, 6 Ośrodek Szkoleniowo-Mobilizacyjny został przekształcony w 6 Szkolny Batalion Powietrznodesantowy (6 szbpd), przy czym jednostka nie była podległa 6 Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej.

W grudniu 1976 roku, w związku z reorganizacją, jednostka została przekształcona na 6 Batalion Powietrznodesantowy na podstawie zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego WP nr 047/Org. z dnia 24 lipca 1976 roku, i włączona w skład 6 Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej.

W latach 90. XX wieku batalion odpowiadał za szkolenie podoficerów, którzy po zakończeniu kursów trafiali do innych jednostek powietrznodesantowych.

15 czerwca 1990 roku jednostka przyjęła nazwę: 6 Batalion desantowo-szturmowy (6 bdsz).

W lutym 2000 roku JW 4115 została przeniesiona z Niepołomic do garnizonu Gliwice.

We wrześniu 2003 roku 6 bdsz wstąpił w struktury Wielonarodowej Brygady Czesko-Polsko-Słowackiej, która została rozwiązana 22 czerwca 2005 roku.

4 listopada 2003 roku 6 Batalion Desantowo-Szturmowy w Gliwicach otrzymał imię generała dywizji Edwina Rozłubirskiego.

1 lipca 2010 roku nazwa jednostki została zmieniona na 6 Batalion Powietrznodesantowy (6 bpd).

W 2012 roku żołnierze 1 kompanii pod dowództwem kapitana Marcina Zalewskiego, wchodzący w skład Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie, stanowili główną obsadę posterunku COP Waghez. 24 października 2012 roku zakończyło działalność Zgrupowanie Bojowe Alfa, które liczyło około 700 żołnierzy, w tym 295 spadochroniarzy z 6 bpd.

31 maja 2017 roku żołnierze 6 Batalionu Powietrznodesantowego rozpoczęli misję w ramach XXXVI zmiany PKW KFOR, kończąc ją 29 listopada 2017 roku, przekazując obowiązki XXXVII zmianie, której trzon stanowili żołnierze 16 bpd.

W związku z rozprzestrzenianiem się epidemii COVID-19, 21 marca 2020 roku żołnierze 6 bpd zostali skierowani do Pietrowic Wielkich, aby zabezpieczyć przejścia graniczne oraz przeciwdziałać przemieszczaniu się osób omijających kontrole. Do ich zadań należała działalność patrolowa, obserwacja oraz służba na posterunkach. 12 czerwca 2020 roku Minister Obrony Narodowej Mariusz Błaszczak uchylił decyzję z 14 marca 2020 roku w sprawie wsparcia Straży Granicznej. Zakończenie współpracy z pogranicznikami miało miejsce 13 czerwca.

14 lutego 2022 roku żołnierze 6 Batalionu Powietrznodesantowego rozpoczęli działania w ramach XLV zmiany PKW KFOR, a misja zakończyła się 6 sierpnia, kiedy to przekazano obowiązki XLVI zmianie, której trzon stanowili żołnierze 3 batalionu zmechanizowanego.

Symbole

Beret

Najbardziej rozpoznawalnym elementem żołnierzy 6 Brygady Powietrznodesantowej jest bordowy beret. Na podstawie tego charakterystycznego nakrycia głowy spadochroniarze są nazywani „Czerwonymi beretami”.

Oznaka rozpoznawcza

Żołnierze 6 Batalionu Powietrznodesantowego noszą charakterystyczną oznakę, która znajduje się na okrągłej tarczy w kolorze niebieskim. Centralnym elementem oznaki jest rozwinięta czasza spadochronu z opuszczonymi linkami oraz pikujący orzeł lotników. Dodatkowym elementem oznaki jest półwieniec z liści laurowych i dębowych, symbolizujący męstwo i chwałę żołnierską. Autorem emblematu jest starszy sierżant sztabowy Zbigniew Ślusarczyk, który zaprojektował go dla 6 PDPD. W maju 1967 roku Ministerstwo Obrony Narodowej uznało tę oznakę na mocy odpowiedniego zarządzenia. W kwietniu 1972 roku emblemat ten został uznany za oznakę organizacyjną wojsk powietrznodesantowych.

Sztandar

W październiku 1958 roku Dowódca Warszawskiego Okręgu Wojskowego, gen. Józef Kuropieska, wręczył jednostce sztandar wraz z aktem jego nadania. 15 czerwca 1996 roku batalion otrzymał nowy sztandar, ufundowany przez społeczeństwo miasta i gminy Niepołomice. Rodzicami chrzestnymi sztandaru zostali były dowódca batalionu – Bolesław Bojdak oraz Maria Solarz.

Wygląd sztandaru jest zgodny z ustawą z 19 lutego 1993 roku o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Na stronie głównej, w centralnej części wieńca, znajduje się wizerunek orła białego z głową zwróconą do drzewca. Pomiędzy ramionami krzyża kawalerskiego, w rogach płatu, umieszczono wieńce wawrzynu, a w ich polach widnieje liczba „6”, oznaczająca numer batalionu. Na stronie odwrotnej, pośrodku wieńca, znajduje się napis „Bóg Honor Ojczyzna” w trzech wierszach. W rogach płata, pomiędzy ramionami krzyża kawalerskiego, umieszczono następujące symbole:

w prawym górnym wieńcu wawrzynu wizerunek odznaki skoczka spadochronowego
w prawym dolnym wieńcu wawrzynu odwzorowanie znaku Stowarzyszenia „SOKÓŁ”
w lewym dolnym wieńcu wawrzynu odwzorowanie herbu Niepołomic
w lewym górnym wieńcu wawrzynu wizerunek oznaki rozpoznawczej wojsk powietrznodesantowych

Na puszce głowicy, od strony czołowej, widnieje napis „bdsz”, będący skrótem nazwy batalionu.

Odznaka pamiątkowa

7 marca 2022 roku, decyzją nr 31/MON Ministra Obrony Narodowej, ustanowiono odznakę pamiątkową 6. Batalionu Powietrznodesantowego im. gen. dyw. Edwina Rozłubirskiego w Gliwicach.

Podstawą odznaki, o wymiarach 28 × 40 mm, jest tarcza w kształcie rozwiniętej białej czaszy spadochronu z białymi linkami nośnymi, na tle niebieskim. Użyte kolory nawiązują do barw oznaki rozpoznawczej 6 bpd. Na czaszę spadochronu nałożono wizerunek pikującego srebrnego orła, który trzyma w szponach stalowy owalny pierścień ze złotym laurowo-dębowym półwieńcem oraz srebrną cyfrą „6” w centralnym punkcie. Wizerunek orła odnosi się do odznaki Szkoły Podchorążych 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej, której tradycje dziedziczy 6. Brygada Powietrznodesantowa, w skład której wchodzi 6 bpd. Owalny pierścień jest odwzorowaniem elementu Bojowego Znaku Szybowcowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Cyfra „6” to numer taktyczny 6 bpd, a półwieniec laurowo-dębowy symbolizuje chwałę i męstwo.

Przeznaczenie

Do głównych zadań batalionu należą:

opanowywanie i utrzymywanie kluczowych obiektów terenowych na polu walki
wzmacnianie okrążonych sił
osłabianie potencjału przeciwnika poprzez działania na tyłach wroga
niszczenie ważnych obiektów przeciwnika
osłona własnych wojsk
zwalczanie oddziałów desantowych i specjalnych przeciwnika

Patrol rozminowania

Żołnierze 6 bpd przejęli obowiązki wystawienia patroli rozminowania, które wcześniej należały do 23 Śląskiej Brygady Obrony Terytorialnej.

Saperzy 6 Batalionu Powietrznodesantowego tworzą dwa patrole rozminowania, których zadaniem jest usuwanie niewybuchów i niewypałów.

28 patrol rozminowania jest odpowiedzialny za:

powiaty: głubczycki, kędzierzyńsko-kozielski, strzelecki, będziński, częstochowski, gliwicki, kłobucki, lubliniecki, myszkowski, tarnogórski, zawierciański
miasta na prawie powiatu: Częstochowa, Dąbrowa Górnicza, Gliwice, Jaworzno, Mysłowice, Piekary Śląskie, Sosnowiec

29 patrol rozminowania odpowiada za:

powiaty: bielski, bieruńsko-lędziński, cieszyński, mikołowski, pszczyński, raciborski, rybnicki, wodzisławski, żywiecki
miasta na prawie powiatu: Bielsko-Biała, Bytom, Chorzów, Jastrzębie-Zdrój, Katowice, Ruda Śląska, Rybnik, Siemianowice Śląskie, Świętochłowice, Tychy, Zabrze, Żory

8 października 2019 roku w Kuźni Raciborskiej podczas niekontrolowanego wybuchu pocisku artyleryjskiego z II wojny światowej zginęło dwóch saperów 29 patrolu rozminowania. Rannych zostało czterech innych członków patrolu, a 16 października zmarł trzeci żołnierz, ciężko ranny w wyniku eksplozji. Wydarzenie to zostało upamiętnione poprzez umieszczenie tablicy na Pomniku Zwycięstwa przy ulicy Kościelnej w Kuźni Raciborskiej.

Struktura organizacyjna

Dowództwo i sztab
kompania dowodzenia
1 kompania szturmowa
2 kompania szturmowa
3 kompania szturmowa
kompania moździerzy
kompania logistyczna
zespół zabezpieczenia medycznego

Dowódcy batalionu

== Dane adresowe ==

Jednostka Wojskowa 4115 ul. gen. Władysława Andersa 47 44-121 Gliwice

Wyróżnienia

W 2013 roku Minister Obrony Narodowej Tomasz Siemoniak odznaczył jednostkę Brązowym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”.

Uwagi

== Zobacz też ==

Robert Marczewski

Przypisy

== Bibliografia ==

Hubert Marcin Królikowski: 6 Pomorska Dywizja Powietrznodesantowa. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1997. ISBN 83-87103-19-5. Brak numerów stron w książce