570 Batalion Kozacki

570 Batalion Kozacki (niem. Kosaken-Bataillon 570, ros. 570-й казачий батальон) był jednostką wojskową Wehrmachtu, składającą się z Kozaków, która brała udział w II wojnie światowej.

W lipcu 1942 roku w obozie zbiorczym dla Kozaków w Sławucie na Ukrainie powstał 2 Lejb-Kozacki Pułk Kawalerii. Od lutego 1943 roku jednostka ta pełniła funkcje ochronne w okolicach miasta Sarny. W kwietniu tego samego roku jeden z batalionów pułku został wyodrębniony, co doprowadziło do utworzenia 1 Batalionu Płastuńskiego 2 Uralskiego Pułku Kawalerii. 9 listopada 1943 roku 2 Lejb-Kozacki Pułk Kawalerii został przemianowany na 570 Batalion Kozacki. Od lutego 1944 roku Kozacy operowali w rejonie Dubna. W czerwcu 1944 roku jednostka została przeniesiona do okupowanej Francji, gdzie została podporządkowana niemieckiej 18 Dywizji Polowej Luftwaffe pod dowództwem gen. Joachima von Tresckowa. Podczas starć z wojskami alianckimi w Normandii, w lipcu większość batalionu zdezerterowała, poddając się Brytyjczykom. Pozostałe siły batalionu zostały rozformowane 14 października.