57 Pułk Artylerii Polowej (2 Górnośląski)
(niem. 2. Oberschlesisches Feldartillerie-Regiment Nr. 57) – jednostka artylerii polowej wchodząca w skład Armii Cesarstwa Niemieckiego.
Oddział został utworzony 25 marca 1899 roku. Brał aktywny udział w I wojnie światowej i był stacjonowany w miastach Prudnik oraz Gliwice. Został rozwiązany w lipcu 1919 roku w wyniku postanowień traktatu wersalskiego.
Schemat organizacyjny
VI Korpus Armijny (Das VI. Armee-Korps) – Wrocław (Breslau)
- 12 Dywizja (12. Division), Nysa (Neisse)
- 12 Brygada Artylerii Polowej (12. Feldartillerie-Brigade) – Nysa
- 57 pułk artylerii polowej (2 Górnośląski) – Prudnik (Neustadt O.S.) i Gliwice (Gleiwitz)
Wyposażenie
Na początku I wojny światowej w 1914 roku, zgodnie z typowym schematem wyposażenia niemieckich dywizji, pułk dysponował 36 działami, które były zorganizowane w dwóch batalionach, z trzema bateriami w każdym. Jeden z batalionów posiadał 18 armat 7,7 cm FK 96 n.A., a drugi również 18 tych armat lub 18 haubic 10,5 cm leFH 98/09 (jeden z czterech batalionów w dywizji był wyposażony w haubice). W trakcie wojny liczba oraz rodzaj posiadanych dział ulegały zmianom. Przykładowo, w późniejszym okresie konfliktu pułk mógł być wyposażony w armaty 7,7 cm FK 16.
Przypisy
Bibliografia
Friedrich Uebe, Das 2. Oberschlesische Feldartillerie-Regiment Nr. 57 (Oldenburg, 1923)
Albert Benary, Ehemaliges 2. Oberschlesisches Feldartillerie-Regiment Nr. 57; Die Tradition des deutschen Heeres Heft 437 (Berlin, 1938)
Niemieckie pułki artylerii 1914 – 1918. [dostęp 2023-08-20]. (pol.).
