55. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji odbył się w dniach 3–13 września 1998 roku. Festiwal zainaugurował pokaz amerykańskiego filmu Szeregowiec Ryan, który wyreżyserował Steven Spielberg. W ramach konkursu głównego zaprezentowano 20 filmów z 12 różnych krajów.
Jury, pod przewodnictwem włoskiego reżysera Ettore Scoli, przyznało główną nagrodę festiwalu, Złotego Lwa, włoskiemu filmowi Echa dzieciństwa, w reżyserii Gianniego Amelio. Drugą nagrodę w konkursie głównym, Nagrodę Specjalną Jury, otrzymał rumuński film Ostatni przystanek raj, w reżyserii Luciana Pintilie.
Honorowego Złotego Lwa za całokształt twórczości przyznano amerykańskiemu aktorowi i reżyserowi Warrenowi Beatty, włoskiej aktorce Sophii Loren oraz polskiemu reżyserowi Andrzejowi Wajdzie.
== Członkowie jury ==
=== Konkurs główny ===
- Ettore Scola, włoski reżyser − przewodniczący jury
- Héctor Babenco, brazylijski reżyser
- Šarūnas Bartas, litewski reżyser
- Kathryn Bigelow, amerykańska reżyserka
- Reinhard Hauff, niemiecki reżyser
- Danièle Heymann, francuska krytyczka filmowa
- Ismail Merchant, indyjski producent filmowy
- Luis Sepúlveda, chilijski pisarz
- Tilda Swinton, brytyjska aktorka
=== Sekcja „Corto Cortissimo” ===
- Chiara Caselli, włoska aktorka − przewodnicząca jury
- Georges Benayoun, francuski producent filmowy
- Abel Ferrara, amerykański reżyser
== Selekcja oficjalna ==
=== Otwarcie i zamknięcie festiwalu ===
=== Konkurs główny ===
Następujące filmy zostały wybrane do udziału w konkursie głównym o Złotego Lwa:
=== Pokazy pozakonkursowe ===
Następujące filmy zostały zaprezentowane na festiwalu w ramach pokazów pozakonkursowych:
=== Sekcja „Notti e stelle” ===
Następujące filmy zostały wyświetlone na festiwalu w ramach pozakonkursowej sekcji „Notti e stelle”:
== Laureaci nagród ==
=== Konkurs główny ===
Złoty Lew
Echa dzieciństwa, reż. Gianni Amelio
Grand Prix Jury
Ostatni przystanek raj, reż. Lucian Pintilie
Srebrny Lew dla najlepszego reżysera
Emir Kusturica − Czarny kot, biały kot
Puchar Volpiego dla najlepszej aktorki
Catherine Deneuve − Plac Vendôme
Puchar Volpiego dla najlepszego aktora
Sean Penn − Harmider
Złota Osella za najlepszy scenariusz
Éric Rohmer − Jesienna opowieść
Złota Osella za najlepsze zdjęcia
Luca Bigazzi − Czysta kpina i Echa dzieciństwa
Złota Osella za najlepszą muzykę
Gerardo Gandini − Chmura
Nagroda im. Marcello Mastroianniego dla początkującego aktora lub aktorki
Niccolò Senni − Czysta kpina
=== Wybrane pozostałe nagrody ===
Złoty Medal Przewodniczącego Senatu Włoch
Cisza, reż. Mohsen Makhmalbaf
Nagroda w sekcji „Międzynarodowy Tydzień Krytyki”
Osieroceni, reż. Peter Mullan
Nagroda FIPRESCI
Najlepszy film: Beczka prochu, reż. Goran Paskaljević
Najlepszy debiut reżyserski: Pociąg życia, reż. Radu Mihăileanu
Nagroda im. Francesco Pasinettiego (SNGCI – Narodowego Stowarzyszenia Włoskich Krytyków Filmowych)
Najlepszy włoski aktor: Kim Rossi Stuart − Ogrody Edenu
Najlepsza włoska aktorka: Giovanna Mezzogiorno − Stracona miłość
Nagroda OCIC (Międzynarodowej Katolickiej Organizacji ds. Filmu i Sztuk Audiowizualnych)
Czysta kpina, reż. Francesca Archibugi
Nagroda UNICEF-u
Czysta kpina, reż. Francesca Archibugi
Nagroda UNESCO
Pulkin Bunkier, reż. Kujtim Çashku
Wyróżnienie Specjalne: Chmura, reż. Fernando Solanas
Honorowy Złoty Lew za całokształt twórczości
Warren Beatty
Sophia Loren
Andrzej Wajda
== Przypisy ==
== Linki zewnętrzne ==
Oficjalna strona festiwalu