55 Dywizja Strzelecka
55 Dywizja Strzelecka (ros. 60-я стрелковая дивизия) to jednostka taktyczna piechoty Armii Czerwonej.
Działania dywizji
Dywizja Strzelców przybyła z Orłowskiego Wojennego Okręgu. W 1939 roku uczestniczyła w agresji na Polskę, wchodząc w skład 23 Korpusu Strzeleckiego. Następnie pozostała w Zachodnim Specjalnym Wojennym Okręgu i brała udział w okupacji Litwy. W czerwcu 1941 roku była częścią 47 Korpusu Strzeleckiego w Okręgu Zachodnim.
Struktura organizacyjna
W skład dywizji wchodziły:
- 107 Pułk Strzelecki
- 111 Pułk Strzelecki
- 228 Pułk Strzelecki
- 84 Pułk Artylerii
- 141 Pułk Artylerii
- 314 samodzielny batalion czołgów
- batalion przeciwpancerny
- batalion artylerii przeciwlotniczej
- batalion zwiadu
- batalion saperów
- inne służby
55 Dywizja Strzelecka została przetransportowana drogą lądową w dwóch kolumnach z Słucka w dniu 22 czerwca 1941 na trasie Słuck, Kopylów, Baranowicze, Słonim, Brzoza.
Dowódcy dywizji
Na czele dywizji stał kombrig S. K. Nikołajewicz, który był dowódcą w 1939 roku.
Przypisy
Bibliografia
Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
RKKA – 55-я стрелковая дивизия (ф. 1919)/55-я стрелковая дивизия (ф. 1925)/55-я стрелковая дивизия (ф. 1941). [dostęp 2010-11-25]. (ros.).