55 Armia (ZSRR)

55 Armia

55 Armia (ros. 55-я армия) to związek operacyjny Armii Czerwonej, który działał w czasie II wojny światowej, koncentrując swoje wysiłki głównie na obronie Leningradu.

Formowanie i działania bojowe

Armia została utworzona pod koniec sierpnia 1941 roku na Froncie Leningradzkim. W początkowym okresie obejmowała 70, 90, 168 i 237 Dywizję Strzelecką, 1 i 4 Dywizję Pospolitego Ruszenia, 2 Pułk Strzelecki, Słucko-Kołpiński Rejon Umocniony, a także jednostki lotnictwa, pancerne, artylerii oraz inne.

Po utworzeniu armia broniła południowych podejść do Leningradu. Od października 1941 do lutego 1943 prowadziła szereg operacji zaczepnych, które miały na celu poprawę jej pozycji operacyjnej oraz ograniczenie sił wroga. Następnie, aż do grudnia 1943, jednostki armii walczyły na zdobytych rubieżach. W trakcie operacji krasnoborskiej, jej żołnierze uczestniczyli m.in. w walkach przeciwko 250 hiszpańskiej dywizji ochotniczej, zdołując przełamać jej obronę i zadając znaczne straty. W tych starciach wyróżniła się 63 Gwardyjska Dywizja Piechoty oraz 31 Gwardyjski Pułk Pancerny, który dysponował czołgami KW-1. Pod koniec grudnia 1943 armia została połączona z 67 Armią.

Dowódcy armii

  • gen. mjr wojsk panc. Iwan Łazariew (01.09.1941 – 17.11.1941);
  • gen. mjr artylerii Władimir Swiridow (17.11.1941 – 30.08.1943).

Struktura organizacyjna

  • 70 Dywizja Piechoty
  • 90 Dywizja Piechoty
  • 168 Dywizja Piechoty
  • 237 Dywizja Piechoty
  • 1 Dywizja Milicji Ludowej Leningradu
  • 4 Dywizja Milicji Ludowej Leningradu.

Przypisy

Bibliografia

Robert Forczyk: Wojna pancerna na froncie wschodnim 1943-1945. Czerwony walec. Łódź: 2020. ISBN 978-83-7731-255-1.