(5477) Holmes
Planetoida, znana jako (5477) Holmes, należy do wewnętrznej części pasa asteroid.
Odkrycie
Planetoida została odkryta 27 października 1989 roku przez Eleanor Helin w Obserwatorium Palomar w Kalifornii. Jej nazwa upamiętnia amerykańskiego astronoma amatora Roberta Holmesa. Przed nadaniem jej oficjalnej nazwy, planetoida nosiła tymczasowe oznaczenie (5477) 1989 UH2.
Orbita
Orbita (5477) Holmes jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 22,5°. Czas potrzebny na jeden pełny obieg wokół Słońca wynosi 2 lata i 239 dni, a średnia odległość od Słońca to 1,92 j.a..
Właściwości fizyczne
Średnica planetoidy (5477) Holmes szacowana jest na około 7 km, a jej jasność absolutna wynosi 13,4m.
Naturalny satelita
W 2005 roku astronomowie z Obserwatorium Ondrejov odkryli naturalnego satelitę tej planetoidy, którego średnica wynosi około 2,5 km. Okres orbitalny tego układu trwa 24,42 godziny, a odległość między składnikami wynosi około 15 km.
Odkrycie to miało miejsce na podstawie analizy krzywej zmian blasku (5477) Holmes. Satelita otrzymał tymczasowe oznaczenie S/2005 (5477) 1.
Zobacz też
- lista planetoid 5001–6000
- lista ponumerowanych planetoid
- lista planetoid z księżycami
Bibliografia
- (5477) Holmes w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (5477) Holmes w bazie Minor Planet Center (ang.)